بررسی میزان رعایت بهداشت دست در پرسنل بیمارستان حجت کوه کمری مرند 6 ماهه دوم 95

مقدمه و هدف: عفونت های بیمارستانی به عنوان یکی از مهمترین عوامل خطردر بخش های مراقبت بهداشتی شناخته شده و بهداشت دست اولین گام در کنترل این عفونت ها می باشد. رعایت بهداشت دست می تواند به صورت اثربخش عفونت ناشی از مراقبت هایبهداشتی را کاهش دهد. شیوع عفونت در اثر رعایت نامناسب بهداشت دست منجر به افزایش مرگ و میر و هزینه ها خواهدشد. برای ارتقای یک فرآیند در بیمارستان در ابتدا باید وضعیت موجود بررسی و نقاط ضعف و قوت آن شناسایی شده، تجزیهتحلیل شده و سپس اقدامات لازم در جهت نواقصات و مشکلات دیده شده انجام گیرد. لذا این مطالعه جهت بررسی وضعیتموجود با هدف بررسی میزان رعایت بهداشت دست در پرسنل بیمارستان و به تفکیک واحدهای درمانی اعم از پزشکان،پرستاران، کمک بهیاران، خدمات و سایر افراد، انجام گرفت.روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی-مقطعی است. ابزار مطالعه چک لیست پایش عملکرد و مشاهده شستن دست بود. چکلیست با استفاده از دستورالعمل سازمان بهداشت جهانی و دستورالعمل تهیه شده توسط وزارت بهداشت تدوین شده بود. درطول 6 ماهه دوم، کارشناس کنترل عفونت بیمارستان، مسیول واحد درمانی و کارشناس هماهنگ کننده ایمنی بیمار، توسطچک لیست مربوطه بصورت راندوم و در دسترس، از تمام واحدهای درمانی و پاراکلینیکی (داخلی جراحی زنان و مردان،زایمان، کودکان، اورژانس، آی سی یو، سی سی یو، رادیولوژی و آزمایشگاه)، 5 موقعیت بهداشت دست (قبل از تماس با بیمار،قبل از اقدام به کار آسپتیک، بعد از تماس با مایعات بدن بیمار، بعد از تماس با بیمار و بعد از تماس با محیط اطراف بیمار) راکه پرسنل باید رعایت می کردند به تعداد 500 وضعیت، مشاهده و با چک لیست مربوطه ارزیابی کردند. همچنین بصورتسوالات باز علل عدم رعایت بهداشت دست نیز از برخی پرسنل پرسیده و در نهایت پاسخ به سوالات جمع بندی شد.یافته ها: میزان رعایت بهداشت (شستن دست و یا ضدعفونی)، بصورت کلی در تمام پرسنل، به تفکیک واحدهای درمانی بدین صورتبود: داخلی جراحی زنان 29 %، داخلی جراحی مردان 36 %، بلوک زایمان 30 %، کودکان 30 %، اورژانس 28 %، آی سی یو 33%،سی سی یو 36 % و واحدهای پاراکلینیکی 34 % ، همچنین این میزان با توجه به تفکیک پرسنل در واحدهای درمانی بترتیبپزشکان 15-3 درصد (میانگین 7%)، پرستاران 52-38 درصد (38%)، ماما 45 درصد و کمک بهیاران و خدمات 54-30 درصد (43%) بود. بالاترین مانگین میزان رعایت بهداشت دست در ماماها و کمترین میزان در پزشکان بود. دلایل عدم رعایت بهداشت دست که توسط پرسنل بحث شده بود عبارت بود از : نبود روشویی در برخی اتاق بیماران، کیفیت پایین محلول ضدعفونی و صابون مایع که باعث حساسیت پوستی پرسنل می شد، فاصله زیاد محلول و یا روشویی با بالین بیمار و استفاده از دستکش بعنوان روشی برای بهداشت دست.بحث و نتیجه گیری: با گذشت زمان مقاومت میکروبی به انواع آنتی بیوتیک ها افزایش یافته و مهم ترین راه برای دوری از عفونت پیشگیری از آن است و با توجه به اینکه یکی از اصل ترین راههای پیشگیری از عفونت بخصوص عفونتهای بیمارستانی شستن دست می باشد،لذا باید آموزش های کافی در این زمینه به تمام پرسنل داده شده و کارگاه های کنترل عفونت و بهداشت دست بصورت دورهای برگزار شود. استفاده از بهترین محلول های ضدعفونی و صابون های با کیفیت، اسپری های ضدعفونی دست جیبی و استفاده ازتبلیغات کافی در تمام مکان های بیمارستان در رابطه با اهمیت بهداشت دست نیز در این زمینه پیشنهاد می گردد.