مقاومت میکروبی درکشت های انجام شده با روش ESBL و MIC بیماران دارای عفونت بیمارستانی در شش ماه اول 1395 دانشگاه علوم پزشکی کردستان – سنندج- بیمارستان توحیددانشگاه علوم پزشکی کردستان – سنندج- بیمارستان توحید

مقدمه: مقاومت میکروبی که اغلب به عنوان مقاومت دارویی شناخته می شود هنگامی اتفاق می افتد که میکروارگانیسم ها یی مانند باکتری، ویروس، قارچ و انگل به گونه ای تغییر می کنند که ارایه داروهایی که قبلا برای درمان عفونت های حاصل از آنها استفاده می شد بی اثر می شود.زمانی که باکتری در مقابل ناسازگاری محیطی قرار می گیرد عکسل العمل نشان می دهد. به بیان دیگر تغییرات ژنتیکی که در باکتری رخ می دهد منجر به مقاوم شدن آنها و ظهور اشکال مقاوم به آنتی بیوتیک ها می شود. به عنوان مثال استافیلوکوک ها باکتری هایی هستند که ذاتا در 50 سال قبل به پنی سیلین جواب می دادند ولیکن اکنون استافیلوکوکی را که بتواند به پنی سیلین حساس باشد به ندرت پیدا می کنیم. علیرغم وجود آنتی بیوتیک های وسیع الطیف در مداوای بیماران ، عفونتهای بیمارستانی هم اکنون به عنوان یکی از علل اصلی مرگ و میر مطرح است. عفونت های بیمارستانی حاصل از باکتریهای فرصت طلب یکی از مشکلات عمده بیماران بستری شده در بیمارستانها و افراد ایمنوساپرسیو است و بدلیل مقاومت دارویی بالای عوامل ایجاد کننده باکتریمی بیمارستانی ، مرگ و میر بالاتری دارند. میزان مقاومت آنتیبیوتیکی در باکتریهایی که عفونت های شایعی مانند عفونت های دستگاه ادراری، ذاتالریه و عفونت های خونی ایجاد می کنند در همه جای دنیا خیلی بیشتر است. درصد زیادی از عفونت های ایجادشده در بیمارستان ها به واسطه مقاومت های میکروبی شدید مانند استافیلوکوک آریوس مقاوم به متیسیلین (MRSA) یا باکتری های گرم-منفی مقاوم به چند دارو ایجاد می شود.بنابر این هدف این تحقیق بدست آوردن الگوی مقاومت میکروبی در باکتری های جدا شده از کشت های انجام شده در شش ماه اول سال 1395، در بیمارستان توحید می باشد.روش کار: روش انجام مطالعه به صورت توصیفی تحلیلی ( مقطعی ) وبااستفاده از داده های آماری جامعه مورد نظر وحجم نمونه کلیه بیماران بستری شده دربخش های مختلف بیمارستان توحید در شش ماه اول سال 1395 است دراین مطالعه از روش یابی فعال وغیر فعال استفاده شده است. دربیماریابی فعال روزانه بخش ها بیماران پرونده بیماران مشکوک به عفونت بیمارستانی مورد بازدید قرار می گرفت وبراساس نتایج کشت آزمایشگاهی وبخش هایی که بیشترین خطر عفونت زایی راداشتند مقاومت میکروبی مورد تایید قرار می گرفت نوع دیسک ها برای حساسیت آنتی بیوتیکی از روی CLSI 2015 به روش Disk Diffusion تدوین گردید و گزارش ESBL (مقاومت میکروبی) و انجام MIC به روش میکروژن با دستور متخصص عفونی؛ توسط پرسنل آزمایشگاه انجام و گزارش گردید. نتایج: از تعداد 199 مورد عفونت بیمارستانی در 155 مورد کشت انجام گرفته است تعداد موارد مقاومت میکروبی 59 مورد 38 % بود بیشترینسوش میکروبی کلبسیلا با 21 مورد ( 36 %) و ESBL مثبت بود. سپس به ترتیب اشریشیا کولی ESBL24% مثبت؛ آسینتوباکتر 20% اوریوس 3%؛ پسودوموناس 5%؛ بود.بیشترین نوع کشت با مقاومت میکروبی ؛ کشت ترشحات ریه 49 % ؛ کشت ادرار 31 %؛ کشت خون 14 % بود تعداد 15 مورد MIC خصوص سوش کلبسیلا با مقاومت مروپنم و سیپروفلوکساسین انجام شده که در 15 موردمقاومت مشاهده گردید. بیشترین مواردمقاومت میکروبی در بیماران بخش ICU مشاهده گردید. نتیجه گیری: گسترش مقاومت به داروهای ضد میکروبی پدیدهای طبیعی است اما برخی عملکردهای انسانی بروز و گسترش آن را تسریع می کند.استفاده نامناسب از داروهای ضد میکروبی انتخاب گونه های مقاوم را تسهیل کرده و شیوه های ناکارآمد پیشگیری و کنترل، در بروز وگسترش آتی مقاومت به داروهای ضد میکروبی نقش دارند.نتایج حاصل از این تحقیق و بررسی فرم های کنترل عفونت نشان داد کهبسیاری از پزشکان در هنگام شروع آنتی بیوتیک و یا تغییر آن به پوشش های وسیع آنتی بیوتیک، موازین اخذ کشت را در نظرنگرفته اند که افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی را مشاهده می کنیم و لذا آموزش و تاکید بر رعایت اصول کنترل عفونت در بیمارستانها بهنظر می رسد .تعداد زیادی از میکروبهای جدا شده به آنتی بیوتیک هایی که در حال حاضر مصرف بالایی دارند مقاوم شده اند با استفادهاز این نتایج می توانیم در تجویز منطقی آنتی بیوتیک های مناسب؛ همچنین آنتی بیوتیکهای مناسب تجربی قبل از حاضر شدن نتایجاستفاده کنیم.

کلیدواژه ها:

عفونت بیمارستانی ، مقاومت ، آنتی بیوتیکی ، کشت ، MIC ، ESBL ، بیمارستان توحید