اولویت بندی معیارهای مربوط به ریسک حریق جهت پیشگیری و حفاظت ساختمان های مسکونی در مرحله طراحی و اجرا با استفاده از منطق فازی

عدم استفاده از الگوی مناسب مدیریت ریسک حریق باعث به خطر افتادن جان و اموال انسان ها خواهد شد،لذا در این پژوهش شناسایی معیارهای تاثیرگذار ریسک در مراحل طراحی و اجرا ساختمان های مسکونی به طورمجزا ارزیابی و با استفاده از روش تحلیلی - توصیفی بر اساس مصاحبه با اشخاص ذیصلاح و ذیربط و نظرات وپاسخ های جامعه آماری، میزان تاثیر پذیری شاخص های تخلیه ایمن، گسترش حریق و دود، تراکم جمعیتساختمانی، کمبود تجربه و امکانات لازم، بر مبنای تلفیق روش های AHP و TOPSIS فازی و مورد تجزیه وتحلیل قرار خواهد گرفت و نتایج نشان می دهد که در مرحله طراحی عرض لازم و کافی برای گذرگاه های خروجCL=0/80، طراحی غیر فنی در مورد جهت باز شو بودن درب پله ها در نقشه ها با CL=0/80، عدم لحاظنمودن موارد فنی جهت دسترسی نیروهای آتش نشانی با 0/79= CL و در مرحله اجر عدم نصب وسایل وتجهیزات اطفای حریق لازم و کافی برای زمان آتش سوزی در محیط کارگاه ساختمانی با CL=0/84، عدماجرای شبکه اطفاء اتوماتیک آبی (اسپرینکلر) در پارکینگ با CL=0/84 بیشترین رتبه ریسک را از نظر جامعهآماری در این پژوهش دارد. از این رو، پیشنهاد می شود که مهندسین ناظر و مجری و دستگاه های نظارتی بایدبازرسی و نظارت های جدی و دقیق تر در زمان اجرای سیستم های کشف، اعلام و اطفای حریق مخصوصا ازلحاظ نوع و استاندارد بودن مصالح را انجام دهند و یک مدیریت واحد در قالب یک سازمان مستقل برایپیشگیری از بروز حوادث و موازی کاری ادارات و مراجع ذیصلاح تشکیل شود.

کلیدواژه ها:

منطق فازی ، مدیریت واحد ، ریسک ، تخلیه ایمن ، حریق