برنامه جهانی 90-90-90 در کنترل اچ آی وی/ ایدز

شواهد به خوبی نشان می دهند که موفقیت های بزرگی در دو دهه اخیر در زمینه کاهش موارد جدید، مرگ، انگ و تبعیض و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به اچ آی وی صورت گرفته است. در سال 2014 میلادی UNAIDS و سایر سازمان های دخیل در کنترل اچ آی وی اهداف 90-90-90 را ارایه نمودند. طبق این برنامه 90% مبتلایان بایستی تشخیص داده شوند؛ 90% افراد تشخیص داده شده بایستی تحت درمان ضد ویروسی قرار گیرند و در 90% افراد تحت درمان بایستی سرکوب ویروس صورت گیرد. این اهداف منجر به سرکوب ویروس در 73% مبتلایان خواهد شد که گام موثری به پایان دادن اپیدمی تا سال 2030 خواهد بود. اطلاعات منتشر شده از کشورهای متعدد نشان می دهد که رسیدن به این اهداف تا 2020 تقریبا غیر ممکن خواهد بود. مرو ساختار یافته ای در سال 2016 نشان داد که از 196 کشور تنها 69 کشور اطلاعات قابل قبولی در راستای اهداف برنامه دارا می باشند. این مطالعه نشان داد که در تشخیص مبتلایان از 11% در یمن تا 87% در هلند، در پوشش درمانی از 3% در افغانستان تا حدود 79% در سوییس و در سرکوب ویروس از حدود 9% در چین تا 84% در سوییس متغیر بوده است. بیشترین خلا ممکن در کشورهای با درآمد کم و متوسط بوده است. برای رسیدن به اهداف برنامه نیاز به اقدامات جدی می باشد که از این اقدامات می توان به موارد زیر اشاره نمود: 1) برنامه ریزی در راستای ایجاد داده های معتبر؛ کمبود اطلاعات و آمارهای معتبر از نقاط ضعف مهم بسیاری از کشورها خواهد بود. حدود یک سوم کشورها داده های معتبر در این زمینه دارا می باشند. 2) تامین منابع کافی برای قسمت های مختلف برنامه؛ برآورد می شود سالانه حدود 18 میلیارد دلار فقط برای درمان مبتلایان موردنیاز است. 3) افزایش کیفیت، کمیت و مکان یابی صحیح مراکز ارایه خدمات جهت تشخیص و درمان مبتلایان 4) کاهش انگ و تبعیض در سطح جامعه، مراکز ارایه خدمات بهداشتی درمانی و ... 5) افزایش کیفیت داروها و همچنین ترغیب افراد جهت تمکین به درمان در راستای موثرتر و کاهش موارد مقاومت دارویی 6) تلاش در جهت افزایش دانش و درک خطر در سطح جامعه جهت مراجعه به مراکز جهت تشخیص عفونت