جایابی بهینه منابع DG به منظور کاهش تلفات

بیشتر سهم تلفات در یک سیستم قدرت مربوط به بخش توزیع است که همواره مورد توجه بوده است. از جمله عوامل مهم در افزایشتلفات در شبکه توزیع وجود جریان های راکتیو است. متداولترین روش جبران توان راکتیو در سیستم قدرت استفاده از خازن های موازیمی باشد. از مزایای خازن گذاری علاوه بر کاهش تلفات، آزادسازی ظرفیت شبکه انتقال و بهبود پروفیل ولتاژ را میتوان نام برد. مسئله موردتوجه در خازن گذاری، جایابی و مقداریابی بهینه خازن است به نحوی که سود حاصل از خازن گذاری بیشینه شود. معمولا تابع هدف درروشهای بهینه موجود در زمینه خازن گذاری اکثرا شامل کاهش تلفات، بهبود پروفیل ولتاژ شبکه و یا ارضای دو هدف مذکور به طور تواماناست. روند رو به رشد بهره برداری از واحدهای تولید پراکنده با توجه به مزایای زیاد استفاده از آن باعث شده است که برنامه ریزان صنعتبرق در کشورهای مختلف جهان با رویکردهای متفاوتی جنبه های مختلف بهره برداری هر چه مناسب تر از سرمایه گذاری های صورتگرفته در این زمینه را مورد مطالعه قرار دهند. کاهش هر چه بیشتر هزینه های تحمیل شده بر تامین کننده انرژی الکتریکی و همچنینمشترکین از مهمترین موضوعات مورد بحث در این زمینه می باشد. در این میان مقولاتی همچون کاهش تلفات به عنوان یک سهم بزرگدر هزینه های بهره برداری و بهبود کیفی پروفایل ولتاژ و فلش های ولتاژی به عنوان دو مولفه اصلی در کیفیت توان تحویلی به مشترک،به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر هزینه های تحمیل شده بر شرکت های برق و مشترکین تاثیر گذار می باشند.

کلیدواژه ها:

جایابی بهینه خازن ، کاهش تلفات ، جایابی بهینه DG