محافظه کاری در حسابداری: مبانی نظری، معیارهای اندازه گیری و تحقیقات انجام شده در ایران

تمام تصمیات استفاده کنندگان درون و برون سازمانی براساس اطلاعات افشا شده از جانب مدیران واحد تجاری است، افزایش کیفیت گزارش های مالی باعث تصمیم گیریهای مناسب اقتصادی در سطح کلان و خرد خواهد شد. مدیران با توجه به انگیزه های گوناگون،درصدد شناسایی سریعتر سودها و به تاخیر انداختن زیانها و هزینه ها هستند. محافظه کاری محدودیتی است که توانایی و تمایل این رفتار فرصت طلبانه را از مدیران میگیرد. محافظه کاری در حسابداری میتواند به صورت سازوکار به تعادل رساندن منافع مدیران و سهامداران شرکت بکار آید و عدم تقارن اطلاعاتی بین این دو گروه را کاهش دهد. هیات مدیره شرکت به عنوان نهاد راهبری، که نقش هدایت و نظارت بر کار مدیران اجرایی را دارد،از اهمیت بسزایی در هدایت مناسب تر شرکت و از جمله اتخاذ شیوه های محافظه کارانه تر در زمان بندی شناسایی سودها برخوردار است. در این مقاله تلاش بر آن است تا پس از بیان مختصری از ضرورت و تعاریف محافظه کاری به بررسی مبانی نظری، معیارزهای اندازه گیری و انتقادات وارده بر آن با توجه و تاکید بر تحقیقات صورت گرفته در ایران بپردازیم.

کلیدواژه ها:

محافظه کاری ، عدم تقارن اطلاعاتی ، .MTB