بررسی تغییر شکل جانبی درسازههای مقاومسازی شده بتنی نزدیک گسل با مطالعه کاربرد بادبندهای فلزی هم محور ضربدری

ساختمانها تحت اثر نیروهای لرزهای ناشی از زلزله تغییر مکان مییابند. این نیروها میبایست توسط مهاربندها، دیوارهای برشی ویا اتصالات صلب )قاب خمشی( مهار گردند. تغییر شکلهای دائمی و بزرگ بر اثر بارهای وارده به سازه، باعث خرابیهای سازهای میگردد. یک مدل خرابی در صورتی واقعی میباشد که مقادیر آن همبستگی مناسبی با وضعیت خرابی مشاهده شده بعد از زلزله، داشته باشد. به دنبال توسعه آسیبپذیری کمی، معیارهایی برای بیان آسیبپذیری مطرح شده است. این معیارها که مفهوم میزان خرابی سازه را با ارائه یک تئوری مناسب، بیان میدارند، به محاسبهی یک عدد مشخص به نام شاخص خسارت میانجامد. یکی از روشهای مقاومسازی قابهای بتنی، استفاده از مهاربندهای فولادی است. استفاده از بادبند فلزی در سازههای بتن آرمه به دلیل اجرای آسان، مسائل اقصادی و امکان مقاوم سازی ساختمانهای بتن آرمه ضعیف موجود در برابر زلزله و غیره، مورد توجه محققین قرار گرفته است. در تحقیق حاضر به بررسی تغییر شکل جانبی درسازههای مقاومسازی شده بتنی نزدیک گسل با مطالعه کاربرد بادبندهای فلزی هم محور ضربدری پرداخته میشود. ابتدا یک سازه با قاب خمشی بتنی 5 طبقه که با استاندارد 2022 ویرایش دوم طراحی و احداث گردیده است در نظر میگیریم سپس قاب پایه با اضافه نمودن مهاربند هم محور فولادی در محلهای مناسب، مقاومسازی میشود و قاب پایه و قاب مقاومسازی شده به صورت تحلیل دینامیکی غیرخطی فزآینده و با استفاده از 7 زوج شتاب نگاشت ثبت شده درحوزه نزدیک گسل در نرم افزار seismostruct تحلیل میشوند. با مقایسهی مدلی که در آن بهسازی لرزهای به کمک مهاربندهای فولادی صورت پذیرفته است، با مدل پایه، مشاهده میگردد که در اثر مقاومسازی، تغییر شکلهای جانبی در مدل مقاومسازی شده بسیار کمتر از مدل اولیه گردیده است.

کلیدواژه ها:

تغییر شکل جانبی ، قاب خمشی بتنی ویژه ، حوزه نزدیک گسل ، مولفه قائم زلزله ، تحلیل دینامیکی غیرخطی فزآینده