نقش آموزش پرستاری در حیطه های حمایتی،ایمنی و کیفیت زندگی بیماران و شناخت موانع موجود بمنظور ارتقاء سلامتی در جامعه(مقاله مروری)

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 895

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MPNI01_002

تاریخ نمایه سازی: 21 خرداد 1398

چکیده مقاله:

پیش زمینه و هدف:شکل گیری مفهوم پرستاری ساخته و پرداخته نظام آموزشی است.پرستاران درواقع مراقبین بهداشتی در پیشگیری و تشخیص به هنگام بیماری ها و عوارض آن هستند.از آن جمله میتوان به نقش آنان در مراقبت از سلامت،بهداشت،آموزش جامعه،مدیریت سیستم بهداشتی،مراقبت از بیماران و ارتقاء کیفیت زندگی اشاره نمود.به همین دلیل هدف از انجام این مطالعه این است که پی ببریم آموزش پرستاری در حیطه های حمایتی،ایمنی و کیفیت زندگی بیماران چه نقشی دارد و همچنین موانعی که میتواند فرایند آموزش به بیمار و ارتباط پرستار با بیمار را مختل کنند شناسایی و مورد بررسی قرار دهیم.مواد و روش ها:در این مطالعه مروری مقالات تحقیقی در مورد آموزش به بیمار در حیطه های حمایتی،ایمنی و کیفیت زندگی بیماران و موانع مختل کننده ی فرایند آموزش به بیمار به زبان فارسی از سال 1384تا1397 در پایگاه های SIDوGOOGLE SCHOLAR و مجلات پزشکی دانشکده های پزشکی و پرستاری داخل ایران جست و جو شدند.پس از ارزیابی کیفیت مقالات تعداد 20 مقاله که از نظر محتوا با موضوع اصلی ارتباط معناداری داشتند انتخاب گردیدند.یافته ها:طیف گسترده ای از عوامل بر آموزش به بیمار دخیل هستند.ازجمله داشتن تجارب و دانش کافی پرستار،برقراری ارتباط مناسب و بین فردی،چگونگی انتقال اطلاعات و آموزش ها،شرایط محیطی و امکانات،تاثیر سیستم های مدیریتی و حمایتی و تشویقی از پرستاران در جهت آموزش دادن هرچه بهتر مطالب و....بحث و نتیجه گیری: پیامد و نتیجه آموزش،حفظ و توسعه سلامتی در جامعه است و مزایای زیادی را دربر خواهد داشت.ازجمله میتوان کاهش طول مدت بیماری،سرعت بخشیدن به کسب استقلال مددجو و حفظ اعتماد به نفس در امر مراقبت از خود را نزد آن ها برشمرد.ایجاد انگیزه از سوی مدیران و همچنین توجیه کردن و برگذاری سمینارها و دوره های بازآموزی برای پرستاران،دراختیارقراردادن امکانات آموزشی،انتخاب پرسنل مجرب و باتجربه با مهارت ارتباطی بالا، توجه به نیازهای بدو ورود،حین بستری و پس از ترخیص بیماران و شناسایی آموزش های لازم درهرکدام از این مراحل و انتقال مناسب آن ها با برقراری ارتباط صحیح به مددجو موجب میشود تا بیمار آگاهی لازم جهت مراقبت ازخود و ارتقاء سلامتی اش را بدست آورد.

نویسندگان

ابوالفضل پورحیدری

دانشجوی کارشناسی پرستاری