بررسی اثرات محیط کار بر سلامت روانی پرستاران شهر قزوین

حرفه پرستاری به سبب ماهیت خاص خود به گونه ای است که پرستاران تقریبا به طور روزمره با درد، رنج، حوادث و مرگ و میر مواجه هستند. به همین دلیل پرستاری بعنوان حرفه ای استرس آور شناخته شده است.در ایران نیز این شغل مقدس همواره با مشکلات خاص خود رو به رو بوده است. گسترش وسیع حیطه فعالیت پرستاران و ماهیت بین رشته ای این حرفه سبب ایجاد ضربه شغلی در پرستاران شده و موجب آسیبهای جسمی و روحی به آنها می گردد. از آنجائیکه سلامتی پرستاران بعنوان یکی از اعضای اصلی تیم درمان از اهمیت بسیاری برخوردار است، لذا این مطالعه به منظوربررسی اثرات محیط کار بر سلامت روانی پرستاران شهر قزوین انجام شد. پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی بود که جامعه آماری این پژوهش شامل پرستاران شاغل در بیمارستانهای شهر قزوین می باشند. نمونه متشکل از 71 نفر از پرستاران بودند که به طور تصادفی استخراج گردیدند. داده ها با مقیاس SCL90 جمع آوری شد و با کمک نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این پژوهش 6/74% نمونه مورد پژوهش زن و 4/25% مرد بودند 62% آنان متاهل و بیشترین افراد سابقه 2 تا 10 سال داشتند (7/57%). در بین خرده آزمونها بیشترین میانگین مربوط به تصورات پارانوئیدی 73/0±96/0 و کمترین میانگین مربوط به ترس مرضی بود 306/0±331/0 . میانگین ضریب کلی علائم مرضی (GSI) 48/0±64/0 بدست آمد . نتایج نشان داد بین جنسیت و اضطراب، وسواس و افسردگی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (05/0P<) همچمین بین سابقه کار و روان پریشی نیز رابطه معناداربود. (05/0P<). بین تاهل و اضطراب، وسواس ، حساسیت بین فردی و روان پریشی نیز رابطه مثبت و معنادار یافت شد (05/0P<). با توجه به بالا بودن افسردگی و اضطراب بین پرستاران می توان چنین نتیجه گرفت که سنوات کاری زیاد، ممکن است عامل به وجود آورنده مشکلات روحی پرستاران باشد. لذا پیشنهاد می گردد در مورد نوبت کاری پرستاران تمهیدات مناسب در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

تصورات پارانوئیدی ، پرستاران ، آزمون SCL90