بررسی اثرات چند گیاه دارویی ضد دیابت در طب سنتی و طب جدید

دیابت یکی از بیماری های ناشی از نقصان در ترشح و یا عملکرد انسولین می باشد که حدود 300 میلیون نفر در جهان به آن مبتلا هستند و حدود 5 تا 15% موارد دیابت قندی نوع 1، و مابقی افراد مبتلا به دیابت نوع 2 هستند. در صورت عدم کنترل دیابت، عوارض کوتاه مدت و بلند مدتی ایجاد می شود که بهترین راه مقابله کنترل وضعیت لیپیدی و بهبود سطح گلوکز خون می باشد. با توجه به شیوع روزافزون آن و افزایش استفاده از مکمل های درمانی خصوصا درمان های گیاهی و همچنین پتانسیل کشورمان در تنوع گونه های گیاهان دارویی ما را بر این داشت تا به بررسی گیاهان پرمصرف برای درمان دیابت بپردازیم. پژوهش های حیوانی یا انسانی انجام شده که اثر کاهنده کلوگز خون را از این گیاهان گزارش کرده بودند از پایگاه های علمی معتبر داخلی و خارجی جستجو و معرفی شد. در بین 1200 گیاه موثر بر درمان دیابت، کارلا، استویا، چای ترش، گزنه، شنبلیله، کلپوره، آلوئه ورا، هندوانه ابوجهل، شیرین بیان ، قره قاط و گردو کاربرد بیشتری داشته و موثرترند. اگرچه برخی از درمان های سنتی در بررسی های علمی نوین نیز آزمون شده و مورد تایید واقع شده اند ولی نیاز به تحقیقات بیشتر برای اثبات اثربخشی و ایمنی این دستورات دارویی در انسان وجود دارد . در صورت اثبات اثربخشی و ایمنی استفاده از روش های طبی سنتی و بومی کشور در کنار روش های جدید یا به تنهایی می تواند مدنظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

گیاهان دارویی ، طب سنتی ، دیابت ، طب جدید ، انسولین