بررسی امکان سنجی اندازه گیری ارزش منابع انسانی در بانک ها ( مطالعه موردی بانک شهر )

با توجه به گسترش رقابت بین شرکت ها و پی بردن موسسات به اهمیت منابع انسانی به عنوان عاملی استراتژیک و نیاز مدیریت به اطلاعات برای تصمیم گیری، تعیین ارزش این منابع، سال هاست که مورد توجه قرار گرفته و ارزشیابی این منابع در تصمیم گیری های موسسات حایز اهمیت بسیار می باشد. در این پژوهش امکان نحوهی اندازه گیری ارزش منابع انسانی در بانک ها به عنوان یک بنگاه اقتصادی که منابع انسانی در آنها نقش بسیار با اهمیتی ایفا می کنند و به صورت موردی در بانک شهر، بررسی می شود. تحقیق حاضر از شاخه تحقیقات شبه تجربی، روش تحقیق توصیفی و نوع تحقیق کاربردی است که براساس اطلاعات واقعی بانک شهر انجام و برای جمع آوری اطلاعات و داده ها از روش کتابخانه ای استفاده شده است. جامعه ی آماری تحقیق، کلیه ی پرسنل صفی و ستادی بانک شهر در ایران شامل 1435 نفر می باشد. روش اندازه گیری با استفاده از مدل های مذکور و تجزیه و تحلیل اطلاعات و داده ها به کمک نرم افزار EViwes7 با استفاده از آزمون برابری میانگین ها و برای آزمون فرضیه ها از روش آماری t و مدل رگرسیونی ( OLS ) استفاده شده است. نتایج به دست آمده بیانگر این است که به کارگیری مدل های مزبور برای اندازه گیری ارزش منابع انسانی امکان پذیر بوده و بر این اساس با کمی کردن ارزش خدمات ارایه شده توسط منابع انسانی بر مبنای معیارهای پولی، می توان آن ها را به عنوان دارایی شناسایی و گزارش نمود که در این بین نتایج تحلیل نشان داد که استفاده از مدل بهای تمام شده ی تاریخی به دلیل تطابق بیشتر با هزینه های واقعی قابلیت اتکای بیشتری نسبت به مدل ارزش اقتصادی دارا می باشد.

کلیدواژه ها:

حسابداری منابع انسانی ، ارزش گذاری منابع انسانی ، دارایی های انسانی ، مدل بهای تمام شده ی تاریخی ، مدل ارزش اقتصادی