تاثیر پذیری فکری و معنوی شمس تبریزی و مولانا از یکدیگر

سرزمین ایران از دیر باز مهد تفکرات عرفانی و تا ملات اشراقی بوده است. در هر زمان یک یا چند عارف و دانشمند نام ایران را در سراسر گیتی زنده نگه می داشتند . در این میان عارف بزرگ محمد بلخی توانست در سال 604هجری قمری شهرت فراوانی پیدا کند. مولانا نیز برای رسیدن به عرفان و سلوک خود همانند دیگر عارفان وابسته به اشخاص بوده است.تعداد افراد تاثیر گذار بر مولانا برای رسیدن به این جایگاه زیاد بوده اند.در بین مفسران و محقیقن شمس تبریزی بیشترین تاثیر روانی را بر مولانا داشته است این نظریه آنقدر جامع می باشد که دیگر افراد در زندگی مولانا دیده نمی شوند .در این مقاله سعی بر آنست که علت این شیفتگی مولانا به شمس و وابستگی شمس تبریز به مولانا مورد بررسی قرار گیرد