تحلیل بوردیویی شاهنامه فردوسی

در این پژوهش نظریه برساختگرای بوردیو به کار گرفته شده است تا میزان تاثیر میدان تولید ادبی به عنوان عین/ ابژکتیو و عادتواره فردوسی به عنوان ذهن/ سوبژکتیو در سروده شدن شاهنامه سنجیده شود. با کاربست نظریه، این نتیجه به دست آمد که استراتژی فردوسی در منظوم ساختن شاهنامه تحت تاثیر سرمایه نمادین و سرمایه فرهنگی فردوسی و سرمایه سیاسی و اقتصادی خاندان عبدالرزاق قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

بوردیو ، فردوسی ، شاهنامه ، میدان تولید ادبی ، عادت واره