لزوم نگرشی نو به مدیریت پیش از بحران و پس از بحران زلزله

سرزمین 1.65 میلیون کیلومتری ایران با دارا بودن پتانسیل 31 نوع سوانح طبیعی از مجموع 40 نوع مختلف سوانح طبیعی در جهان، نیازمند نگاهی جدی به مسئله مدیریت بحران می باشد. در حقیقت وقوع سوانح طبیعی بخش اجتناب ناپذیر ایران زمین است. در میان این سوانح، با وقوع زلزله شدید (تقریبا هر پنج سال یک بار)، بیشترین خسارت های انسانی و اقتصادی به کشور در 110 سال اخیر وارد شده است. میزان آسیب پذیری در دهه های اخیر با توسعه ناسازگار و آسیب پذیر شهرها و رشد جمعیت، روند افزایشی داشته است. در این بین تجربیات زلزله های گذشته در ایران در چند دهه اخیر، همچنین بازخوردها و نحوه مدیریت بحران ناشی از زلزله در سایر کشورهای زلزله خیز (ژاپن، نیوزلند، ترکیه و ...) می توانند به عنوان سرمایه های مدیریتی مورد توجه قرار گیرند. در این مقاله با نگاهی کلی به مسئله آسیب پذیری کشورمان به بررسی اجمالی مدیریت بحران و رهیافت های حیاتی در این زمینه پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

خسارات اقتصادی و انسانی ، آسیب پذیری زلزله ، مدیریت پیش از بحران ، مدیریت پس از بحران ، بیمه زلزله