بررسی تاثیر محلولپاشی پلی آمین های مختلف اسپرمین و اسپرمیدین به همراه اسیدهای آمینه و ویتامین ث بر میزان درصد ریزش میوه و عملکرد در ارقام مختلف پسته (اکبری، اوحدی و احمدآقایی)

این تحقیق به منظور بررسی اثرات کاربرد پلی آمین های مختلف اسپرمین و اسپرمیدین به همراه ترکیبات اسیدهای آمینه مختلف وویتامین ث بر میزان درصد ریزش میوه و عملکرد در ارقام مختلف پسته اکبری، اوحدی و احمدآقایی در یکی از باغات پسته منطقهرفسنجان انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی که سه فاکتور رقم، پلی آمین و زمان مقایسه شدند.صفات در صد ریزش میوه و عملکرد مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج نشان دادند که غلظت تیمارهای مختلف بر عملکرد و ریزش میوه درسطح 0/01 درصد معنی دار است. همه تیمارهای به کار بره شده باعث افزایش عملکرد و کاهش درصد ریزش میوه در ارقام مختلف پسته نسبت به شاهد شده اند و تیمارهای اسپرمین مخصوصا غلظت بالاتر ( 1 میلی مولار) موثرترین تیماره بوده اند. بنابراین می توان تتیجهگیری کرد که محلولپاشی پلی آمین اسپرمین در غلظت 1میلی مولار به همراه ترکیبات اسیدهای آمینه باغلظت 3 در هزار و و یتامین ثباغلظت 500 پی پی ام می تواند به عنوان یک ترکیب کارآمد در افزایش عملکرد و کاهش ریزش میوه در ارقام مختلف پسته به خصوصدر رقم کله قوچی که مشکل فیزیولوژیکی ریزش میوه در آن شدیدتراست، به کار رود.

کلیدواژه ها:

اسپرمین ، اسپرمیدین ، درصد ریزش میوه ، عملکرد ، پسته