اثر تلقیح کننده های میکروبی(ازتوباکتر و آزوسپریلیوم) و تنش خشکی بر ترکیب اسیدهای چرب آفتابگردان

این آزمایش در سال 1385 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اسلام آباد غرب به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل: تنش کم آبی با 3 سطح (آبیاری در 85 درصد ظرفیت زراعی (I1)، آبیاری در 70 درصد ظرفیت زراعی (I2) و آبیاری در 55 درصد ظرفیت زراعی (I3)) در کرت های اصلی و فاکتور کود با 6 سطح (شاهد (C)، کاربرد 100 درصد کود نیتروژن توصیه شده (N) ، مایه زنی بذر با ازتوباکتر و آزو سپریلیوم (AA)، مایه زنی بذر با ازتوباکتر و آزوسپریلیوم + 100 درصد توصیه کودی نیتروژن (AA100)، مایه زنی بذر با ازتوباکتر و آزوسپریلیوم + 75 درصد توصیه کودی نیتروژن (AA75) و مایه زنی بذر با ازتوباکتر و آزوسپریلیوم +50 درصد توصیه کودی نیتروژن (AA50) در کرت های فرعی در نظر گرفته شدند . بیشترین میزان پالمتیک اسید و استئاریک اسید در تیمار های I3Cو I3AA100 حاصل شد ولی کمترین میزان آن ها در تیمار I1AA به دست آمد . تیمار های I1AA50 و I1C به ترتیب اسید اولئیک و اسید لینولئیک را به طور معنی داری افزایش دادند . در حالی که می زان اسید اولئیک و اسید لینولئیک به ترتیب در تیمار های I3AA100 و I3AA75 کمترین بود. به طورکلی، تنش خشکی سبب کاهش درصد اسید های چرب اولئیک و لینولئیک و افزایش اسیدهای چرب اشباع پالمتیک و استئاریک شد . کاربرد مایه زنی کننده های میکروبی در تلفیق با اوره به طور معنی داری درصد اسی د های چرب اشباع و اسید اولئیک را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

مایه زنی کننده های میکروبی ، ازتوباکتر ، آزوسپریلیوم ، تنش خشکی ، اسید های چرب و آفتابگردان