تاثیر افزایش تیمار کودی نیتروژن درتعدیل اثرات تنش خشکی با مقایسه شاخصهای تحمل تنش خشکی درشرایط محیطی مختلف

تنش خشکی یکی ازشایع ترین تنشهای غیرزنده محیطی بوده که به شدت عملکرد اقتصادی ارقام مختلف را تحت تاثیر قرارمیدهد راه کارهای متعددی ازقبیل توانایی گیاه درادامه متابولیسم سلولی درشرایط پتانسیل پایین اب برگ و حفظ و نگهداری رشد جهت تعدیل اثرات تنش خشکی برعملکرددانه پیشنهاد شده است استفاده ازذخایر غذایی موجود درساقه و سایراندامهای رویشی گیاه درمراحل قبل ازوقوع تنش خشکی درطی زمانی که گیاه درخلال پرشدن دانه ها دچارتنش میشود می تواند برای نیل به این هدف به کارگرفته شود تیمار کود نیتروژن باعث افزایش ذخایر گیاه درمراحل رشدرویشی خواهد شد و ازافت عملکرد درشرایط تنش رطوبتی می کاهد به این منظور مطالعه ای با 7رقم و لاین پیشرفته اصلاحی گندم نان درمزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان پیاده شد طرح مذکور بصورت طرح کرت های یکبارخرد شده درقالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار کرتهای اصلی شامل آبایری کامل قطع آبیاری درمرحله 50درصد سنبله دهی و قطع ابیاری درمرحله 50درصد سنبله دهی به همراه 30درصد افزایش درمیزان کود نیتروژن مصرفی و کرت های فرعی شامل 7ژنوتیپ مختلف گندم نان اجرا شد نتایج این تحقیق نشان داد که ژنوتیپ های مذکور ازنظر شاخصهای مختلف mp,STI,SSI,TO1,GMP درشرایط تنش رطوبتی و تنش رطوبتی همراه با ازت اضافی اختلاف معنی داری داشته و رفتارمتفاوتی نشان دادند.

کلیدواژه ها:

تنش رطوبتی ، شاخص حساسیت و تحمل ، کودنیتروژن ، گندم نان