استفاده از تلاش بازآوری، عملکرد دانه و شاخص برداشت برای شناسایی توده های محلی آفتابگردان آجیلی متحمل به تنش خشکی

به منظور بررسی اثرات تنش کمبود آب بر عملکرد، شاخص برداشت و تلاش بازآوری 56 توده محلی آفتابگردان آجیلی، سه آزمایش جداگانه در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه ساعتلوی ارومیه در سال زراعی 1391 به صورت طرح لاتیس مستطیل ساده (8×7) با دو تکرار اجرا شد. تیمارهای آبیاری شامل سه سطح آبیاری مطلوب (I1) تنش ملایم (I2) و تنش شدید خشکی (I3) (به ترتیب آبیاری پس از تخلیه 50، 70 و 90 درصد آب قابل استفاده) بود. نتایج تجزیه مرکب داده ها نشان داد که تاثیر ساده آبیاری و ژنوتیپ بر عملکرد دانه، شاخص برداشت و تلاش بازآوری معنیدار بود. با افزایش شدت تنش خشکی، عملکرد دانه و شاخص برداشت کاهش معنی داری یافت در حالی که تلاش بازآوری افزایش یافت. بیشترین عملکرد دانه از رقم Angane 4 در شرایط آبیاری مطلوب (6310/31) کیلوگرم در هکتار) بدست آمد در حالی که در شرایط تنش ملایم و تنش شدید به ترتیب ارقام Garagoz 1 ء(3778/83 کیلوگرم در هکتار) و Salmas-Sadaghian ء(2217/95 کیلوگرم در هکتار) بیشترین عملکرد دانه را تولید کردند. در تنش ملایم و شدید در مقایسه با شرایط آبیاری مطلوب، شاخص برداشت به ترتیب 9 و 18 درصد کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

آفتابگردان آجیلی ، تنش خشکی ، تلاش بازآوری ، توده محلی ، شاخص برداشت