تأثیر مصرف پتاسم و روی بر تحمل به خشکی و افزایش عملکرد دانه ذرت تحت تنش قطع آبیاری

به منظور بررسی اثر پتاسیم و روی در شرایط مختلف قطع آبیاری بر خصوصیات زراعی ذرت، ، آزمایشی زراعی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی بود در سه تکرار در تابستان سال 1390 در شرایط آب و هوایی ایلام انجام شد. آزمایش تنش خشکی به عنوان فاکتور اصلی (آبیاری کامل و قطع آبیاری در مرحله گلدهی و قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه) در کرت های اصلی و مقادیر کودهای پتاس و روی (سولفات پتاس به میزان صفر، 75، 150 و سولفات روی به میزان صفر، 30 و 60 کیلوگرم در هکتار) به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی اجرا شدند. نتایج بر صفات مورد بررسی نشان داد که آبیاری تاثیر معنی داری بر صفات داشت. بیشترین عملکرد دانه در حالت آبیاری نرمال با میانگین 7940 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. بیشترین عملکرد دانه در در تیمار مصرف 75 کیلوگرم پتاسیم با میانگین 8522 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. بیشترین عملکرد دانه در در تیمار مصرف 60 کیلوگرم روی با میانگین 8491 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. در تمامی سطوح آبیاری بیشترین عملکرد دانه با مصرف 150 کیلوگرم پتاسیم به دست آمد.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، پتاسیم ، روی و ذرت