بررسی ارتباط بین سرمایه اجتماعی دامداران و میزان مشارکت آنها در طرحهای مرتع داری مطالعه موردی: بخش کیاسر شهرستان ساری

بخش بزرگی از کشور ایران را مرتع تشکیل می دهد. مرتع به عنوان بستر تحولات اقتصادی و اجتماعی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زیرا منبع تولید گوشت، لبنیات، پشم وسایر فرآورده های دامی و همچنین بخشی از گیاهان صنعتی و دارویی از این منبع خدادادی به دست می آید. اما متأسفانه بسیاری از مراتع کشور به علت تخریب بیش از حد در حالنابودی است. اجرای طرح های مرتع داری ابزار مناسبی جهت حفظ و احیا این منابع با ارزش می باشد. این پژوهش در منطقه کیاسر، مرکز بخش چهاردانگه با مختصات جغرافیایی 52/53طول شرقی و25/36عرض شمالی انجام شد. اطلاعات با استفاده از ابزارهای پرسشنامه جمع آوری گردید. برای انتخاب نمونه از جامعه آماری از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. تعداد 07 بهره بردار به عنوان نمونه بر اساس فرمول کوکران انتخاب شده اند.جهت بررسی میزان همبستگی از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. داده ها پس از جمع آوری، ویرایش و پردازش نهایی، توسط نرم افزار spss تجزیه و تحلیل گردید. نتایج تحقیق نشان میدهد که رابطه معناداری بین سرمایه اجتماعی و میزان مشارکت مجریان در اجرای طرحهای مرتعداری وجود دارد

کلیدواژه ها:

دامداران ، مشارکت ، طرح های مرتع داری