اثر تراکم بوته بر عملکرد دو رقم سنقری و کانفتا در آفتابگردان

رسیدن به عملکرد مطلوب مستلزم شناخت کامل از تراکم های مناسب کاشت می باشد و لذا در این راستا ازمایشی در مجتمع جهاد کشاورزی همدان به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار شامل تراکم بوته 45771، 31645، 23808 بوته در هکتار و رقم در دو سطح سنقری و کانفتا به اجرا در آمد به طور کلی نتایج آزمایش نشان داد رقم سنقری به نسبت از لحاظ قطر طبق، ارتفاع ساقه ، عملکرد بیولوژیک ، تعداد دانه در طبق نسب به رقم کانفتا برتری دارد و عملکرد بالاتری را به خود اختصاص می دهد رقم کانفتا از نظر شاخص برداشت نسبت به سنقری برتری نشان داده و در واقع نسبت عملکرد اقتصادی آن به عملکرد بیولوژیک تولید بالا بوده است . با افزایش تراکم بوته میانگین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک افزایش یافته است اما میانگین وزن هزار دانه و قطر طبق کاهش نشان داد اثر متقابل رقم بر تراکم بوته در دو پارامتر وزن هزار دانه قطر طبق معنی دار بوده و در حد متوسطی از تراکم قطر طبق ارقام پایداری بیشتری داشته اند در تراکم های کمتر ارقام وزن هزاردانه بالاتری دارند عملکرد دانه با عملکرد بیولوژیک ، ارتفاع ساقه، قطر طبق و تعداد دانه در طبق همبستگی مثبت و معنی داری در سطح یک درصد نیز مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

آفتابگزدان ، تاریخ کاشت ، عملکرد ، اجزا عملکرد