بازشناسی عوامل موثر بر شکل گیری فرم و فضای معماری بیمارستان با رویکرد روانشناسی محیط (مطالعه موردی: بیمارستان های علوم پژشکی نیشابور)

مقدمه و هدف : آنچه بدنبال دستیابی به آن در این پژوهش هستیم، دیدگاه روانشناسانه به محیط در طراحی فضا و فرم بیمارستان است. دیدگاهی که در آن به بازشناسی عوامل موثر بر شکل گیری فضا و فرم در ارتباط آن ها با انسان می پردازد. بیمارستان به عنوان مکانی در شهر و پیوند خورده با زندگی انسان، می بایستی سلامت او را تضمین کند. در این بین ارتباط انسان و محیط از اهمیت بالایی برخوردار است؛ اهمیتی که سلامت جسمانی و روانی انسان و جامعه را در پی دارد.روش بررسی : جهت دستیابی به اهداف پژوهش، جامعه مورد مطالعه را کارشناسان (متخصصین) و مردم، تشکیل داده؛ که بر این اساس جهت پاسخگویی به سوالات پرسشنامه، افراد از روش تصادفی ساده، و کارشناسان با روش خوشهای انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها با توجه به نتایج فرآیند SWOT، از تکنیک فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و در قالب نرمافزار EXPERT CHOICE، استفاده شده است.یافته ها : نتایج این پژوهش نشان داد که مهم ترین مولفه های موثر بر شکل گیری فرم و فضای معماری بیمارستان از دیدگاه روانشناسی محیط، عملکرد و فضای آن است.نتیجه گیری : جهت دستیابی علمی و عملی به مولفه های مورد نظر، استفاده از شاخصهایی مانند؛ نماد و نشانه، شکل و حجم و آرامش و سلامت مورد نظر است. همچنین این نتایج بیانگر ضرورت بکارگیری عملی این عناصر در طراحی فضای بیمارستان ها توسط مدیران و طراحان جهت دستیابی به اهداف پژوهش میباشند.

کلیدواژه ها:

بیمارستان ، روانشناسی محیط ، عملکرد ، فضا