بررسی تاثیرنقاشی برکاهش اضطراب کودک مبتلا به سرطان در گروه سنی 4-12 سال بستری در بخش هماتولوژی بیمارستان دکتر شیخ مشهد سال1396

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 477

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCAHMED01_038

تاریخ نمایه سازی: 10 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: ابتلا به سرطان و اطلاع از وجود این بیماری توسط کودک بیمار تاثیرات روانشناختی عمیقی بر او می گذارد و این باعث ایجاد اضطراب وی می شود. از طرفی نقاشی وسیله ای برای بیان احساسات محسوب شده، همچنین اضطراب در طولانی مدت برسیستم ایمنی بدن تاثیر نامطلوب به جای می گذارد.روش کار: این پژوهش به صورت مداخله ای در27 کودک بستری در بیمارستان (گروه آزمون و گروه کنترل) و در حال دریافت داروی شیمی درمانی نقاشی در3 ، 4 یا 5 روز متوالی به روش غیر تصادفی در گروه مداخله انجام گرفته است. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه اطلاعات دمو گرافیک و پرسشنامه استاندارد اشپیل برگر بود که برای سنجش اضطراب کودکان قبل و دو ماه بعد از مداخله تکمیل گردید. معیار ورود به مطالعه کسب نمره بالای 50 از پرسشنامه استاندارد اشپیل برگر برای نمونه ها در نظر گرفته شده بود. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار spss و آمارهای توصیفی و آزمون های همبستگی تی تست، ویلکاکسون، من ویتنی با اندازه گیری های مکرر در سطح معنی داری 0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: در گروه کنترل 6 پسر و3 دختر و در گروه آزمون 11پسر و7 دختر مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین میانگین سن در گروه کنترل 7/3 سال و درگروه آزمون7/5 سال بود. آزمون ویلکاکسون نشان داد که تغییر معنی داری درکاهش اضطراب در کودکان مبتلا به سرطان در گروه آزمون((p<0/05به وجود آمده است، اما درگروه کنترل تغییر معنی داری مشاهده نشد (p> 0/05)، به طوری که در گروه آزمون نتیجه اضطراب قبل از شروع درمان و مداخله بصورت 1نفر اضطراب متوسط به بالا(5/6٪)،14نفر نسبتا شدید(77/8٪)،3 نفر شدید(16/7٪)و بعد از انجام مداخله و پایان درمان نتیجه اضطراب 17 نفر متوسط به پایین(94/4٪)،1 نفر نسبتا شدید(5/6٪) بود، اما در گروه کنترل نتیجه اضطراب قبل از شروع درمان8 نفر نسبتا شدید(88/9٪)،1نفر بسیار شدید(11/1٪)،و بعد از پایان درمان 2 نفر متوسط به پایین(22/2٪)،5 نفر نسبتا شدید(55/6٪)،2 نفر شدید(22/2٪) بوده است.نتیجه گیری: با توجه به استقبال کودکان از انجام نقاشی طی دفعات بستری و تاثیر آن درکاهش اضطراب کودک مبتلا به سرطان پیشنهاد می شود این مسئله در فرایند درمانی کودک درنظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

نوشین پیمان

دانشیار، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت ،دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

بنی هاشم

استاد، متخصص خون اطفال بیمارستان دکتر شیخ مشهد. دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

کاشانی

روانشناس بالینی- دکتری تخصصی روانشناسی، بیمارستان ابن سینا، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

بختیاری

استادیار پژوهشی، بیمارستان دکترشیخ. دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران