بررسی عددی نحوه اتصال رگها برروی چسبیدن پلاکت ها در جراحی بای پاس عروق کرونری

در این پژوهش تغییرات تنش برشی بر روی ناحیهی برخورد دو رگ (یکی رگ اصلی و دیگری رگ پیوندی) در اثر تغییر زاویه برخورد دو رگ بررسی میشود. برای این کار سه زاویه 30، 60 و 80 درجه برای برخورد دو رگ و همچنین سه نسبت دبی در نظر گرفته شده است. در حالت اول از هر دو رگ میزان یکسانی خون عبور میکند، در حالت دوم به نسبت 1 به 2 و در حالت سوم از رگ اصلی خون عبور نمیکند و تمام خون از رگ پیوندی عبور میکند. هندسه دو رگ توسط نرم افزار گمبیت تولید و مش زده شده است. سپس با نرم افزار فلوینت میدان جریان برای حالت پایا حل شده است. نتایج حل جریان پایا ن شان میدهد در گرفتگی کامل باید زاویه پیوندی تا حد امکان کم با شد. همچنین در گرفتگیهای جزیی این زاویه باید در حدود 60 درجه باشد. در این صورت است که میزان تنش برشی روی ناحیه بخیه که محل مستعد برای ایجاد لخته خونی است ماکزیمم شده و عوامل انعقادی از آنجا کنده میشوند. همچنین توزیع سرعت مناسب در رگ برای پخش ماده فعال ساز پلاکتها مهم خواهد بود. برای ادامه کارهای بعدی میتوان حل گذرا را انجام داد. به این صورت که با توجه به ضربان قلب، سرعت ورودی را با زمان متغیر در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

رگ ، جریان خون ، تنش برشی ، عروق کرونری ، جراحی بای پاس