بررسی تغییرات ده ساله اراضی دیم و فاریاب شهرستان نهاوند با استفاده از روش مقایسه پس از طبقه بندی

امروزه کسب آگاهی و دانش در رابطه با پوشش گیاهی و سلامت آن نقش مهمی را در اراضی و حفاظت از گونشه هایگیاهی و جانوری آن دارد. در راستای برنامه ریزی و مدیریت سرزمین و نیل به اهداف حفاظتی، بررسی تغییرات الگوهای مکانیکاربری و پوشش اراضی بسیار ضروری است. یکی از روش های موثر جهت بررسی تغییرات کاربری اراضی استفاده از روشمقایسه پس از طبقه بندی می باشد. در تحقیق حاضر به منظور بررسی تغییرات کاربری اراضی دیم و فاریاب شهرستان نهاوند از دونقشه کاربری اراضی سال 1387 و 1397 استفاده شد که نتایج تحقیق بیانگر تغییر در سطح اراضی دیم و آبی می باشد که به ترتیب3/3 و 2/05 هکتار افزایش یافته اند که این افزایش بر اثر تبدیل اراضی مرتعی، بایر و آبی به اراضی دیم و تبدیل اراضی بایر ومرتعی به اراضی آبی رخ داده است. طبقات جنگل، مسیل و باغات در طی ده سال گذشته بدون تغییر، مناطق مسکونی افزایش ومراتع و اراضی بایر روند کاهشی داشته اند. در مجموع می توان گفت وضعیت نسبتا با ثباتی در این زمینه کاربری اراضی در اینشهرستان طی 10 سال اخیر وجود داشته است.