تبیین رابطه ی سرمایه ی اجتماعی و امنیت اجتماعی در سازمان های تامین اجتماعی غرب استان مازندران

در جهان پر شتاب امروز، سازمان های زیادی در تلاشند تا برای رسیدن به اهداف سازمانی و تداوم حیات خود از الگوها و شیوه های مختلف بهره ببرند و مزیت جدیدی کسب نمایند تا از سقوط و خطرات ناشی از دگرگونی های سریع محیطی در امان بمانند. برای توسعه در عصر حاضر، به سرمایه ی اجتماعی 1 بیشتر از سرمایه ی اقتصادی، فیزیکی و انسانی نیاز است، زیرا بدون این سرمایه استفاده ی بهینه از دیگر سرمایه ها امکان پذیر نیست. در سازمان هایی که سرمایه ی اجتماعی به اندازه ی کافی وجود ندارد به احتمال زیاد سایر سرمایه ها تلف می شوند. از این روست که موضوع سرمایه ی اجتماعی محور اصلی مدیریت در توسعه سازمان ها محسوب شده و مدیرانی موفق هستند که بتوانند در ارتباط با سازمان های تابعه ی خود به تولید و توسعه ی سرمایه ی اجتماعی بیشتری نایل آیند. در گذشته، سرمایه ی اجتماعی به صراحت مورد توجه نبود؛ لکن در حال حاضر، تغییرات پر شتاب محیطی، فناوری اطلاعات، نیازهای رو به رشد به اطلاعات و آموزش، نیازهای فراینده به نوآوری و خلاقیت و ضرورت پیشرفت مداوم سازمان ایجاب می کند که رهبران سازمان ها، سرمایه ی اجتماعی را به منزله ی یک منبع ارزشمند سازمانی مورد توجه قرار داده و از آن در جهت پیشرفت و تعالی سازمان خود بهره برداری نمایند.