ارزیابی ویژگی های کمی و کیفی رگه های اصلاحی چغندرقند در شرایط بدون تنش و سطوح مختلف شوری در مزرعه

در اجرای این تحقیق تعداد 12 ژنوتیپ چغندرقند، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط بدون تنش و تنش شوری متوسط و شدید مورد ارزیابی قرار گرفتند. میزان شوری خاک پس از اندازه گیری در شرایط شوری متوسط EC = 8± و برای شوری زیاد EC = 20± 1 mmohs/cm تعیین گردید. در این تحقیق صفاتی همچون عملکرد ریشه، شکر سفید، در صدقند و ناخالصی های ریشه (ازت، سدیم و پتاسیم)، در هر دو محیط تنش و بدون تنش اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس ساده صفات در شرایط بدون تنش نشان داد که بین ژنوتیپ ها از نظر عملکرد ریشه و شکر اختلاف معنی داری از نظر آماری وجود دارد. نتایج تجزیه واریانس صفات در شرایط تنش شوری نشان دهنده وجود اختلاف شدید آماری برای صفات مختلف در بین ژنوتیپ های مورد بررسی بود. در نهایت براساس نتایج بدست آمده از این تحقیق از بین ژنوتیپ های مورد بررسی در شرایط تنش و بدون تنش، هیبرید شماره 5 نسبت به سایر ژنوتیپ ها علاوه بر دارا بودن پتانسیل بالای تولید محصول در شرایط بدون تنش (91/11 تن در هکتار محصول ریشه)، دارای بالاترین عملکرد ریشه در شرایط تنش شوری (201±) میلی موس بر سانتی متر (44/44 تن در هکتار محصول ریشه) و در شریط تنش متوسط (EC=8±1 میلی موس بر سانتی متر) دارای 73/33 تن در هکتار مح صول ری شه بوده ا ست. با توجه به نتایج بد ست آمده از این تحقیق می توان این هیبرید را به عنوان بهترین هیبرید از بین تمامی ژنوتیپ های مورد بررسی انتخاب نمود و به عنوان یک رقم مقاوم به شوری معرفی نمود.

کلیدواژه ها:

چغندر قند ، تنش شوری ، عملکرد ریشه