بررسی تاثیر توأم نسبت آب به سیمان و عیار سیمان بر خصوصیات دوامی بتن توانمند

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر دو پارامتر نسبت آب به سیمان و عیار سیمان به صورت توام بر خصوصیات دوامی بتن توانمند بوده است. بدین منظور مخلوط های بتنی با نسبت های آب به سیمان 0.34 ،0.38 0.42 و 0.46 و هر نسبت آب به سیمان با سه عیار سیمان 300 400 و 500 کیلوگرم بر مترمکعب در حالی طراحی شد که کلیه طرح ها دارای میکروسیلیس به میزان 10 درصد وزنی سیمان بودند. در نتیجه 12 طرح اختلاط ساخته شده و آزمایش های مختلف دوام روی آنها انجام شد. برای بررسی دوام طرح های بتنی، آزمایش های جذب آب غوطه وری، جذب آب موئینSorptivity) جذب آب اولیه و مقاومت ویژه الکتریکی هر یک با حداقل سه آزمونه مشابه تکراری انجام و مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان میدهد که در اکثرآزمایش های دوام و در همه ی نسبت های آب به سیمان، کاهش عیار سیمان موجب بهبود خصوصیات دوامی بتن توانمند خواهد شد. تاثیر نسبت آب بهسیمان به ازای مقادیر مختلف سیمان و در آزمایش های مختلف، گاهی متفاوت بوده که مورد بحث و تحلیل قرار گرفته است. در پایان با در نظر گرفتن کلیه ی طرح های اختلاط و نتایج بدست آمده، نسبت آب به سیمان 0.38 و عیار سیمان 300 کیلوگرم بر متر مکعب بهترین دوام را از خود نشان داد

کلیدواژه ها:

بتن توانمند ، دوام بتن ، جذب آب مویین ، مقاومت ویژه الکتریکی ، جذب آب