مروری برروش های مختلف خشک کردن گیاهان دارویی

خشک کردن در شرایط کنترل شده و در سیستم های صنعتی روندی رو به رشد را نشان می دهد که ریشه در انتظارات مصرف کنندگان دارد و تولید مواد غذایی با کیفیت یکی از مهمترین دغدغه های کارخانه های تولید محصولات فرآوری شده می باشد. یکی از ویژگی های بسیار مهم در مواد غذایی خشک شده، قابلیت جذب آب آنها می باشد. هر چقدر توانایی محصول در جذب آب بیشتر باشد، نشان دهنده آن است که محصول در شرایط بهتری خشک شده است. اهمیت تولید و فرآوری گیاهان دارویی به دلیلی عوارض جانبی کمتر، روز به روز در حال افزایش است و بیشتر کشورها سرمایه گذاری زیادی را در راستای تولید گیاهان دارویی انجام داده اند. یکی از مهمترین مسائل مورد توجه در بخش کشاورزی و علوم پزشکی و حتی تجارت جهانی توجه به تولید، فرآوری و استفاده از گیاهان دارویی است. خشک کردن بعنوان کاربرد حرارت تحت شرایط کنترل شده برای خارج کردن بیشتر آب موجود در غذا به صورت تبخیر می باشد. میوه ها و سبزیجات به دلیل رطوبت با بعنوان غذاهای فسادپذیر می باشند. فرآیند خشک کردن مقدار قابل توجهی از رطوبت ماده را کاهش داده و از این طریق فعالیت آبی، میکروبی و آنزیمی محصول را محدود کرده و تغییرات فیزیکی و شویمیایی حین انبارداری را به حداقل میرساند و در نتیجه عمر انبارداری محصول افزایش می یابد. بدین ترتیب محصولات جدیدی با خواص کیفی و تغذیه ای جدید توسعه می یابند. همچنین خشک کردن در مصرف بعضی غذاها تنوع و راحتی بیشتری برای مصرف کننده به ارمغان می آورد و باعث کاهش وزن و حجم بسته بندی و هزینه های حمل و نقل و انبارداری می شود. از بین روش های مختلف خشک کردن همچون روش آون، روش طبیعی (سایه و آفتاب) و خشک کردن با مایکروویو، معمولا خشک کردن در سایه درصد اسانس بیشتری را در اختیار ما قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

گیاهان دارویی ، خشک کردن ، اسانس ، کیفیت