اثر هم افزایی افزودن آلفا توکوفرول بر روی کاهش میزان مصرف TBHQ و بررسی تاثیرات کیفی آن بر روغن آفتابگردان

پیشینه و اهمیت موضوع: اکسیداسیون چربی ها مهمترین عامل فساد چربی ها و روغن ها می باشد. برای کاهش رونداکسیداسیون چربی از آنتی اکسیدانتهای سنتزی و یا طبیعی استفاده میشود. آنتی اکسیدانت TBHQ به عنوان یکآنتی اکسیدانت سنتزی بسیار موثر برای روغن های گیاهی شناخته شده و تا دماهای بسیار بالا پایدار است. سرانجامدر سال 1972 TBHQ برای مصارف غذایی در آمریکا تجاری سازی شد. با مطالعاتی که در سالهای 1992 تا 2010بر روی ماهیت و سمیت آنتی اکسیدانت های رایج مانند TBHQ صورت گرفت استفاده از آنها محدود شد. استفادهاز توکوفرول ها (ویتامین E) به عنوان یک عامل ضد اکسیداسیون طبیعی برای سالها مورد بررسی قرار گرفته وپیشنهاد شده است. در سال 1999 تحقیقات چمان و همکارانش نشان داد که آلفا-توکوفرول و TBHQ دارای اثر همافزایی بر روی یکدیگر بوده و می توانند خواص آنتی اکسیدانی یکدیگر را بهبود بخشند. هدف از این مطالعه بررسی اثرپایداری اکسیداسیونی آلفا-توکوفرول و کاهش غلظت TBHQ در روغن آفتابگردان تصفیه شده نهایی و مطالعه اثر همافزایی آنها بر روی یکدیگر است.روش انجام کار: در این مطالعه، مخلوطی از آلفا-توکوفرول، TBHQ ، پروپیلنگلیکول و اسید سیتریک با هجده نسبت مولی مختلف به عنوان آنتی اکسیدانت به روغن آفتابگردان تصفیه شده نهاییاضافه شد (نسبت مولی آلفا-توکوفرول:اسید سیتریک:پروپیلن گلیکول: TBHQ به ترتیب برابر (1) 25:140:50(2) 30:140:5:0 ( 3 ) 40:140:5:0 ( 4 ) 75:140:5:0 ( 5 ) 100:140:5:0 ( 6 ) 120:140:5:0 ( 7 ) 0:140:5:100( 8 ) 0:140:5:200 ( 9 ) 0:140:5:300 ( 10 ) 0:140:5:500 ( 11 ) 30:140:5:200 ( 12 ) 30:140:5:300( 13 ) 25:140:5:300 ( 14 ) 25:140:10:300 ( 15 ) 25:140:15:300 ( 16 ) 30:175:5:300 ( 17 ) 30:175:15:300( 18 ) 40:160:5:300 انتخاب شد). سپس پایداری اکسیداسیونی هر نمونه با استفاده از دستگاه رنسیمت تعیین و بایکدیگر مقایسه شدند.نتایج: بر اساس داده های رنسیمت، نمونه روغن تصفیه شده نهایی با نسبت مولی (برحسب ppm)120:140:5 (اسید سیتریک: پروپیلن گلیکول: TBHQ) از آنتی اکسیدان بالاترین پایداری اکسیداسیون را ازخود نشان داد (13.36 ساعت)، و نمونه شماره 12 با نسبت مولی 30:140:5:300 )اسید سیتریک: پروپیلن گلیکول:TBHQ : آلفا-توکوفرول) پایداری اکسیداسیونی مناسبی از خود نشان داد. بر اساس استاندارد داخلی، نمونه شماره 12نزدیکترین مقدار به رنج قابل پذیرش رنسیمت برای روغن آفتابگردان را داشت.نتیجه گیری: در این مطالعه سعیشد تا اثر هم افزایی بین آلفا-توکوفرول و TBHQ روی کیفیت و طول عمر روغن آفتابگردان بررسی شود. بر اساسداده های آنالیز رنسیمت، مقدار ppm300 آلفا-توکوفرول میتواند به صورت معناداری غلظت مورد استفاده TBHQ راکاهش داده (4 / 1 حد قابل پذیرش) که میتواند منجر به کاهش اثرات جانبی وابسته به دوز آنتی اکسیدانت های سنتزیشود. بنابراین آلفا-توکوفرول اثر هم افزایی خوبی روی TBHQ دارد. این کاهش و یا حذف مقدار مورد استفاده آنتیاکسیدانت های سنتزی در صنعت غذا مهمترین مسئله در سلامت بدن می باشد.

کلیدواژه ها:

آلفا-توکوفرول ، روغن آفتابگردان تصفیه شده نهایی ، آنتی اکسیدانت سنتزی ، آنتی اکسیدانت طبیعی ، اثر هم افزایی