بررسی توانایی سیانوباکترها در بیوتکنولوژی و صنعت و مکمل خوراک آبزیان

سیانوباکترها یک منبع مهم تولید کننده متابولیت های ثانویه و زیست فعال نوظهور هستند. همچنین منبع غنی از مولکول های زیست فعال مانند Lynbyabellin, Apratoxins و Acuracin می باشند. همچنین بسیاری از این ترکیبات سیانوباکتری ها فاز III آزمایش های بالینی را گزرانده اند. از طرفی این موجودات برای خوراک دام و پرورش آبزیان نیز مفید می باشند. تعدادی از مولکول های زیست فعال موجود در این زمینه بتا کاروتن، آستا گزانتین، فیکوبیلی پروتئین، اسیدهای چرب غیر اشباع (PUFAs)، بتا 1 و 3 گلوکان، ویتامین ها، آنتی اکسیدان ها و عناصر کمیاب است. هر دو روش متابولیست اولیه و ثانویه این میکروارگانیسم ها نقش کلیدی در تولید مواد شیمیایی ویژه ایفا می کنند. برای مثال، آنتی اکسیدان ها می توانند توسط بعضی از گونه های گیاهی به منظور محافظت از سلول های فتوسنتزی از استرس اکسیداتیو تولید شوند. این مکمل های طبیعی در خوراک انسان و دام جایگزین مناسب برای مکمل های مصنوعی تلقی می شوند. همچنین وعده غذایی پودر ماهی یک منبع پروتئین سنتی است که در پرورش ماهی مورد استفاده قرارمی گیرد، اما محتوای مغذی جلبک (سیانوباکتر) یک منبع تجدید پذیر و جایگزین متعارف برای خوراک حیوان محسوب می شود. با توجه به اهمیت تجاری و صنعتی سیانوباکترها جهت استفاده مناسب از محصولات با ارزش در خوراک دام و طیور و آبزیان باید مورد بحث و بررسی قرار گیرد. تنوع سینوباکتری ها و ریزجلبک ها بسیار زیاد است، هر ساله گونه ها، جنس ها و حتی کلاس ها کشف می شوند. حدودا چند میلیون گونه شناخته شده است، و 000،30 مورد شرح داده شده است؛ اما امروزه بیش از دوازده گونه به طور دائم برای مقاصد بیوتکنولوژی تجاری کشت و بهره برداری می شوند. تامین پایدار مواد غذایی و انرژی بدون آسیب به محیط زیست، تقاضای فعلی جامعه با توجه به افزایش مداوم جمعیت انسانی و کاهش منابع طبیعی انرژی موجب شده سیانوباکترها یک گزینه ی مناسب در نظر گرفته می شوند که می توانند به دلیل توانایی این موجودات در بهره برداری انرژی خورشیدی به طور موثر و با استفاده از مصرف CO2، آب و مواد مغذی، به انرژی زیستی تبدیل شوند. از اینرو در تحقیق فوق به بررسی برخی از این مواد زیست فعال مورد استفاده در آبزی پروری پرداخته شده است.