کاهش تنش خشکی در ذرت (Zea mayz) در اثر تلقیح با مایه تلقیح ازتوباکتر

در این پژوهش، اثر تلقیح 15 سویه ازتوباکتر جداسازی شده از خاک های مناطق خشک و نیمه خشک ایران بر رشد ذرت رقم سینگل کراس 704 در شرایط تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. طرح بصورت بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در شرایط گلخانه ای اجرا شد. تلقیح به ازای هر بذر به مقدار پنج میلی لیتر از هر مایه تلقیح با جمعیت حدود 107 سلول در هر میلی لیتر در هنگام کاشت انجام شد. تنش رطوبتی در سه هفته بعد از کاشت و در مرحله شروع پنج برگی اعمال شد. تیمار شاهد در حد رطوبت ظرفیت مزرعه نگهداری شد. تیمارهای کنترل و تلقیحی در حدود 50 درصد آب قابل استفاده نگهداری شدند. چهار ماه بعد از کشت، اندام هوایی برداشت شد. نتایج تجزیه آماری نشان داد که تفاوت معنی داری بین تیمارهای تلقیحی و تیمار کنترل از نظر اثر بر ارتفاع بوته و وزن خوشه ها مشاهده نشد اما یکی از تیمارهای تلقیحی بر وزن خشک اندام هوایی تاثیر معنی داری در سطح پنج درصد داشت. این سویه برای ادامه پژوهش ها و بررسی های بیشتر انتخاب شد.

کلیدواژه ها:

ریزجاندار ، کود زیستی ، محرک رشد