پراکندگی بروز سرطان ها در استان مازندران

مقدمه: سرطان از گروه بیماری هایی است که عوامل محیطی، نژاد و عادات ویژه اجتماعی و فرهنگی در پدیدآمدن انواع مختلف آن نقش موثری دارند. بنابراین با آگاهی از وضعیت پراکندگی بیماری در محدوده جغرافیایی مورد نظر، میتوان عوامل خطر ویژه سرطان را در یک منطقه شناسایی و با حذف یا اصلاح آن عامل خطرآفرین، میزان ابتلا به این بیماری را کاهش داد.روش اجرا: اطلاعات مربوط به بیماران مبتلا به سرطان از سراسر استان مازندران جز شهرستان بابل، از تمام منابع قابل دسترسی جمع آوری و بیماران مبتلا شده در سال 1394 مشخص شدند. سپس شاخص های مختلف از جمله میزان های بروز خام، استاندارد شده سنی و اختصاصی سنی استخراج گردید.یافته ها: تعداد کل بیماران مبتلا شده 4017 نفر 47 % زن ، 53 % مرد بود. 47 % درصد شهری، 38 % روستایی و 15% دارای نشانی نامشخص بودند. میزان بروز خام و استانداردشده سنی کل سرطان ها به ترتیب 150 و143/3 در صدهزار بود. سرطان پستان، معده، کولورکتال RES & Hematopoietic و ریه بالاترین مقدار ASR را در کل جمعیت داشتند. شهرستان های ساری، بهشهر و نکا بیشترین و شهرستان های سیمرغ، عباس آباد، بابلسر و محمودآباد کمترین میزان بروز را دارا بودند. نقشه پراکندگی استانی هر یک از پنج سرطان پیشگفت، الگوی ویژه خود را نشان داد.نتیجه گیری: با وجود شباهت های زیست محیطی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و قومی، بروز سرطان در شهرستان های مختلف استان یکسان نیست. کشف دلایل این تفاوت ها می تواند از ابتلا به سرطان بکاهد.

کلیدواژه ها:

سرطان ، بروز ، پراکندگی ، مازندران