بررسی ارتباط فیلامنت سیتوکراتین 19 در بیماران مبتلا به سرطان پستان در استان آذربایجان غربی

مقدمه و هدف: سرطان پستان به عنوان عامل اول و اصلی در ابتلا به سرطان در زنان جهان می باشد که عوامل محیطی و ژنتیکی در بروز آن تاثیر گذار است سیتوکراتین 19 از فیلامنت های بینابینی سلول های اپیتلیال است که به عنوان یک بیومارکر عمومی در سرطان های سلول های اپیتلیال مطرح شده است در انواع کارسینوما تغییرات در بیان سیتوکراتین ها مانند افزایش رونویسی از این ژن ممکن است در زمان پیشرفت تومور اتفاق بیفتد هدف از این مطالعه بررسی ارتباط فیلامنت سیتوکراتین 19 در بیماران مبتلا به سرطان پستان می باشدمواد و روش: جامعه آماری ما در این تحقیق شامل 110 زن مبتلا به سرطان پستان از شهرستان ارومیه به عنوان گروه بیمار و 100 نمونه خون سالم به عنوان گروه کنترل تقسیم شدند .استخراج DNA به روش رسوب اتانول انجام گرفت جهت تکثیر توالی از PCR و جهت تعیین توالی از آنزیم های برشی TAUI استفاده شد در نهایت جهت آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS V.24 استفاده شد. نتایج: میانگین سنی افراد گروه بیمار 48±8 سال بود فراوانی آللی C در گروه بیماران برابر 78 % و فراوانی آللی T برابر با 22 %بود که گروه بیمار با میزان فراوانی آن ارتباط معنی داری داشت P=0.04همچنین ژنوتیپ های گروه هتروزیگوت TC برابر با 42 %بود P=0.03 در حالی که هموزیگوت های غالب CC و هموزیگوت های مغلوب TT به ترتیب برابر با 2% و 32 % بود که نشانگر عدم ارتباط با بروز بیماری داشت همچنین در زنانی که ازدواج فامیلی داشتند 18 درصد و زنانی که سابقه خانوادگی در بروز این سرطان را داشتند 42 درصد نسبت به سایر افراد و گروه بیماری را بروز دادند CL=1.19-3.71-OR=95% , P=0.04 نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده میزان فراوانی هتروزیگوت ها نسبت به هم هموزیگوت ها در گروه بیمار بیشتر از سایر گروه ها می باشد که میتوان از این ژن در افراد به عنوان یک عامل پیش فاکتور جهت شناسایی پیش از اطلاع استفاده کرد.