بررسی ارتباط تصویر بدنی و عملکرد جنسی در زنان مبتلا به سرطان پستان

مقدمه و هدف: تشخیص و درمان سرطان پستان، عامل استرس زای قابل توجهی است که نه تنها جنبه های مختلف سلامتی زنان را در بر می گیرد، بلکه قویا بر هویت زنانگی و زندگی جنسی آنان تاثیر گذار است. تصویر بدنی مخدوش شده به دلیل تغییرات ظاهری ایجاد شده طی درمان بیماری، زندگی فردی و اجتماعی زنان را تحت تاثیر قرا می دهد. تغییر در عملکرد جنسی در این زنان به دنبال بیماری و درمان آن، گزارش شده است. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط تصویربدنی و عملکرد جنسی در زنان بازمانده از سرطان پستان در استان مازندرانصورت گرفت.روش کار: مطالعه حاضر، یک پژوهش مقطعی در سال 1398 بود. در این مطالعه 200 زن مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان شهید رجایی بابلسر با روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. روش جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه (تصویر بدنی با استفاده از پرسشنامه تصویر بدنی بعد از سرطان پستان، عملکرد جنسی با استفاده از یک سوال به صورت خودگزارشی و پرسشنامه دموگرافیک) صورت گرفت. داده های مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS در سطح معنی داری .105 مورد بررسی قرار گرفت یافته ها: بر اساس نتایج مطالعه، کمترین میانگین نمره ابعاد تصویر بدنی در بعد استیگمای بدن 53/25±25/9 و نگرانی بازو 71/20±65/9 بود. ارتباط معنی داری بین عملکرد جنسی، با ابعاد آسیب پذیری P=0/006 شفافیت P=0/020 و استیگمای بدن P=0/047 مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری: عملکرد جنسی در زنان مبتلا به سرطان پستان ارتباط معنی داری با تصویر بدنی دارد. آسیب های وارده در طی درمان سرطان، طرحواره جذابیت بدنی را در زنان مبتلا تغییر داده و تصویر بدنی آنان را در ارتباط با جذابیت جسمی و جنسی مخدوش می نماید. تصویر بدنی مخدوش شده به دنبال نگرانی های ناشی از تغییرات ظاهری بدن، کاهش جذبه جنسی و هویت زنانه و همچنین، ترس از بازگشت بیماری بر عملکرد جنسی و در نهایت بر کیفیت زندگی این افراد تاثیر گذار است. درمان های حمایتی از زنان مبتلا به سرطان پستان باید با تاکید بر بهبود کیفیت زندگی آنان طراحی گردد. در این میان، مشاوره جنسی در این افراد باید مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سرطان پستان ، تصویر بدنی ، عملکرد جنسی