ارزیابی تکنیک های فرامدل در تخمین پارامترهای کیفی یک رودخانه طبیعی

پیشبینی میزان مواد جامد محلول در رودخانه ها، از موضوعات مهم و اساسی در مدیریت منابع آب می باشد. لذا در این پژوهش، عملکرد مدل های هوشمند ماشین بردار پشتیبان و برنامه ریزی بیان ژن جهت تخمین میزان مواد جامد محلول در آب رودخانه سجاسرود مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، از داده های کیفی رودخانه واقع در استان زنجان، شامل هیدروژن کربنات، کلرید، سولفات، منیزیم، کلسیم، سدیم، هدایت الکتریکی، دبی جریان، کربنات، مجموع آنیون ها، مجموع کاتیون، نسبت جذبی سدیم، اسیدیته، میزان مواد جامد محلول و سختی، در طی دوره آماری 1393-1349 در مقیاس زمانی ماهانه استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که در هر دو مدل مذکور، ساختارهای ترکیبی از دقت قابل قبولی برخوردار هستند. همچنین براساس معیارهای ارزیابی مشخص شد که مدل ماشین بردار پشتیبان با داشتن کمترین ریشه میانگین مربعات خطا 0/0412 و بیشترین همبستگی خطی بین مشاهداتی و محاسباتی 0/848، از عملکرد مطلوب تری نسبت به مدل برنامهریزی بیان دارا می باشد

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی بیان ژن ، پارامترهای کیفی آب ، پیش بینی ، ماشین بردار پشتیبان