مقایسه نتایج دو روش تحلیل حساسیت کلی (مبتنی بر واریانس و ناحیه ای) در مدل شبیه سازی آب زیرزمینی

نزدیک به 60 درصد از مردم جهان در فاصله 60 کیلومتری از خط ساحلی زندگی می کنند. با وجود این که منابع آب زیرزمینی حجم اندکی از منابع آب را تشکیل میدهند، از مهم ترین منابع تامین آب شیرین می باشند. اهمیت آبخوان هایساحلی به منظور تامین تقاضای آب به دلیل رشد سریع جمعیت و توسعه مناطق ساحلی، تشدید پیشروی آب شور را به یک مسئله جهانی در مناطق ساحلی تبدیل کرده است. تحلیل حساسیت وضعیت آبخوان به عوامل موثر، در کنترل وجلوگیری از پیشروی آب زیرزمینی شور اقدامی حیاتی بشمار می آید. هدف مطالعه حاضر، مقایسه نتایج دو روش تحلیل حساسیت کلی در مدل شبیه سازی آب زیرزمینی می باشد. برای ارزیابی میزان پیشروی، مدل عددی سه بعدی وابسته به چگالی SUTRA به کار گرفته شد. تحلیل حساسیت کلی با استفاده از روش های مبتنی بر واریانس و ناحیه ای صورت گرفت. نتایج نشان داد که در هر دو روش مبتنی بر واریانس و ناحیه ای، پارامتر نفوذپذیری لایه اول به عنوان حساس ترین پارامتر به دست آمد. با توجه به مقایسه دو روش مشاهده می گردد که نتایج تقریبا یکسانی به دست آمده است که در آنها هرچه نوع خاک و بافت آن سبک تر و درشت دانه تر باشد، نفوذپذیری بیشتر و پیشروی بیشتر شده و پارامتر حساس تر می باشد

کلیدواژه ها:

آبخوان ساحلی ، نفوذپذیری آبخوان ، شاخص حساسیت ، مدل عددی