دانش و نگرش پرستاران و ماماهای بالینی در زمینه پرستاری و سلامت از راه دور

مقدمه:پرستاری از راه دور نیازمند استفاده پرستاران از تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات است و آنان از این فناوری ها به منظور پیشبرد، توسعه و تکامل حرفه پرستاری استفاده می نمایند. در این مطالعه دانش و نگرش پرستاران و ماماهای بالینی در زمینه پرستاری و سلامت از راه دور مورد مطالعه قرار گرفته است.روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی با مشارکت 523 نفر از پرستاران و ماماهای بالینی در سال 1396 در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. نمونه گیری به روش تصادفی طبقه ای انجام گردید. دو پرسشنامه روا و پایا به منظور جمع آوری اطلاعات فردی و دانش و نگرش مشارکت کنندگان در رابطه پرستاری و سلامت از راه دور مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با کمک نرم افزار spss نسخه 16 و آمار توصیفی و استنباطی تحلیل گردید. یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن مشارکت کنندگان 00 / 54 ± 00 / 21 سال بود. 1 / 89 % واحدها با تعریف مفهوم پرستاری از راه دور آشنایی داشتند. این میزان برحسب جنس 003 / 0 = p و سطح تحصیلات P=0/04 مشارکت کنندگان متفاوت بود. مردان در مقایسه با زنان تمایل بیشتری به استفاده از پرستاری از راه دور داشتند P=0/003 و z=-2/98 گرچه 35/4% واحدها نگرش مثبتی به استفاده از پرستاری از راه دور در امر مراقبت از بیمار نداشتند. نتیجه گیری:به طور کلی پرستاران و ماماهای بالینی از سطح آگاهی و نگرش نسبتا مناسبی در مورد پرستاری و سلامت از راه دور برخوردار بودند. با توجه به فواید این رویکرد نوین در امر مراقبت از بیماران ضروری است این موضوع مورد توجه برنامه ریزان و سیاست گذاران آموزشی کشور قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

پرستاری از راه دور ، سلامت از راه دور ، پرستاران و ماماها