بررسی میزان نسبی آب (RWC) گندم تحت مصرف مواد اصلاحی در دشت ارمو، شهرستان دره شهر، استان ایلام

میزان نسبی آب (RWC) از نشان دهنده های وضعیت آبی گیاه میباشد. در تحقیق حاضر بهمنظور بررسی تاثیر برخی مواد اصلاحی بر میزان نسبی آب برگ گیاه گندم رقم سیروان، آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی، در سه تکرار در سال زراعی 1397-98 در مزرعهای در منطقه دشت ارمو، شهرستان درهشهر - استان ایلام اجرا شد. پژوهش با هدف بررسی و مقایسهی اثرات دو عامل، انواع مواد بهساز و مقادیر ناهمانند مواد بهساز (کاه و کلش گندم در سه سطح 5، 10 و 15 تن در هکتار، بقایای یونجه در سه سطح 5، 10 و 15 تن در هکتار، کود مرغی در سه سطح 2، 4 و 6 تن در هکتار و کود شیمیایی به میزان 100 درصد نیاز کودی) روی گیاه گندم انجام گرفت. نتایج نشان داد که کاربرد مواد اصلاحی باعث افزایش معنیدار میزان نسبی آب برگ گندم (به میزان 6 تا 21 درصد) گردید. بیشترین میزان نسبی آب برگ 70) درصد) در تیمار 15 تن در هکتار بقایای یونجه و کمترین آن 58) درصد) در تیمار شاهد بهدست آمد. باتوجه به یافته ها میتوان بیان کرد که مصرف مواد اصلاحی بهصورت بقایای گیاهی، اثرات مفیدی بر میزان نسبی آب برگ، رشد گیاه و عملکرد محصول گندم خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

گندم ، میزان نسبی آب ، مواد اصلاحی ، دره شهر.