تاثیر باکتری مقاوم به پاراکوات بر طول عمر گیاه گوجه فرنگی و برخی خصوصیات رویشی گیاه ذرت

کاربرد آفت کش ها می تواند تهدیدی جدی برای سلامت انسان و محیط باشد و این آگاهی باعث شده تا اثرات جانبی سموم بر روی موجودات غیر هدف مورد توجه متخصصان محیط زیست قرار گیرد. این پژوهش با هدف جداسازی و غربالگری باکتری های خاکزی متحمل به غلظت های بالای سم پاراکوات و تاثیر آن ها بر طول عمر گیاه گوجه فرنگی و خصوصیات رویشی گیاه ذرت در محیط حاوی سم انجام شد. نمونه برداری از خاک مزارع با سابقه مصرف سم از منطقه جیرفت انجام و به آزمایشگاه منتقل گردید. پس از گذراندن یک ماه دوره انکوباسیون خاک آلوده به سم ده در هزار پاراکوات؛ باکتری های مقاوم جداسازی و خالص سازی و جدایه مقاوم تر برای کشت گلخانه ای انتخاب گردید. کشت گیاه گوجه فرنگی در محیط حاوی سم پاراکوات با غلظت های صفر، 500 و 1000 پیپی ام و گیاه ذرت با غلظت صفر و 500 پیپیام همراه با تلقیح و بدون تلقیح باکتری انجام گردید. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که اثر متقابل سم و تلقیح باکتری در سطح 1% بر طول عمر گوجه فرنگی معنی دار بود. همچنین اثر متقابل سم و تلقیح باکتری بر طول، وزن تر و خشک اندام هوایی گیاه ذرت در سطح%1 معنی دار گردید. به عبارتی احتمالا باکتری مقاوم به سم، توانسته در تجزیه سم موثر واقع شود و بر طول عمر و خصوصیات رویشی گیاه اثر مثبتی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

باکتری مقاوم به سم ، روش چاهک ، زیست پالایی