بررسی و اولویت بندی عوامل استرس زای شغلی در پرستاران و کارکنان اورژانس پیش بیمارستانی با استفاده از روش سلسله مراتبی فازی (FAHP)

زمینه و هدف: کارکنان مراکز خدمات درمانی، به خصوص پرستاران و کارکنان فوریت های پیش بیمارستانی به دلیلمسئولیت خود در زمینه مراقبت و درمان بیماران (PHE) با بسیاری از عوامل استرس زای شغلی مواجهه دارند. هدف از مطالعهحاضر شناسایی و رتبه بندی عوامل استرس زای شغلی در پرستاران و کارکنان PHE با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبیفازی بود.مواد و روش ها: مطالعه حاضر بررسی مقطعی و کیفی بود که با هدف شناسایی و اولویت بندی عوامل استرس زای شغلیپرستاران و کارکنان فوریت های پیش بیمارستانی بر اساس نظر 30 نفر از خبرگان با استفاده از روش FAHP انجام شد.شناسایی استرسورهای شغلی این دو گروه از کارکنان با استفاده از پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ)، پرسشنامه سلامتشغلی و مرور مطالعات پیشین استخراج شد.یافته ها: در بین استرسورهای شغلی شناسایی شده ی پرستاران، عدم سازگاری بین برنامه کاری و شرایط زندگی (0/03986) و سرزنش توسط مافوق (0/03723) بیشترین وزن داشتند. همچنین در بین عوامل استرس زای شغلی کارکنان فوریت های پیش بیمارستانی0/07056 بیشارین اهمیت داشتند.نتیجه گیری: نتایج کلی این مطالعه نشان داد که عوامل مدیریتی و عوامل مرتبط مراقبت از بیمار مهمترین علل استرسشغلی در پرستاران و کارکنان PHE هستند. بنابراین لازم است اقدامات لازم برای کاهش و مدیریت استرس شغلی بر روی اینعوامل تمرکز کند.

کلیدواژه ها:

عوامل استرس زای شغلی ، پرستاران ، کارکنان اورژانس پیش بیمارستانی ، روش سلسله مراتبی فازی FAHP