ارزیابی میزان مصرف انرژی و مقایسه آن در دو سیستم متداول و پایدار در کشت ذرت دانه ای (بررسی موردی: دشت مغان)

در این مطالعه جریان انرژی در مزارع ذرت د انه ای شرکت کشت و صنعت و د امپروری مغان در دو سیستم متد اول و پایدار مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت. شاخص های کارایی مصرف انرژی، انرژی خالص، انرژی ویژه ، بهره وری انرژی ، انرژی مستقیم ، انرژی غیر مستقیم ، انرژی قابل تجدید، انرژی غیر قابل تجدید و انرژی ورودی کل و خروجی محاسبه شدند . د ا ده های اولیه با تکمیل پرسشنامه و با روش چهره به چهره از کارشناسان و کشاورزان پیشرو در منطقه جمع آوری شدند. داده های به دست آمده با استفاده از معادل های انرژی مستخرج از منابع به داده های ثانویه قابل استفاده تبدیل شدند . تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که از انرژی ورودی کل در دو سیستم متداول و پایدار، کودهای شیمیایی و ماشین آلات بالاترین مصرف انرژی را برای سیستم متداول و مصرف کودهای شیمایی بیشترین میزان انرژی ورودی را در سیستم پایدار داشتند . نتایج نشان دادند که میزان کل انرژی ورودی در سیستم متد اول در مقایسه با سیستم پایدار 43 درصد بیشتر بود . در این تحقیق کارایی انرژی برای سیستم پایدار (71/ 6) بیشتر از سیستم متداول (77/ 4) بود . همچنین نتایج نشان داد که از نظر میزان کل انرژی خروجی سیستم متد اول با سیستم پایدار اختلاف معنی داری را نشان نداد . در مجموع نتایج نشان دادند که سیستم پایدار از تمامی جنبه های انرژی نسبت به سیستم متد اول برای تولید ذرت د انه ای در شرایط دشت مغان کاملا برتری دارد .

کلیدواژه ها:

انرژی ، دشت مغان ، ذرت دانه ای ، کشاورزی پایدار