بررسی ساختار شبکه ای و شبکه سازی در مدیریت پژوهش و فناوری

طراحی ساختار تحقیقاتی به معنای بخشبندی آن به زیربخشهای مختلف و ایجاد هماهنگی و ارتباط میان این بخشها برای اجرای امور است. ساختار سازمانی تحقیقات، متناسب با عواملی چون اندازه، محیط، فناوری، منابع انسانی، استراتژی و بالاخره نوع ارتباطات فعالیتهای آن طراحی میشود. پیش از این الگوهای رایج سازماندهی بر معیارهایی چون وظیفه، محصول، جغرافیا و بازارهای هدف مبتنی بود. اما با گسترش شبکه های همکاری و مشارکت میان اجزای تحقیقات در کشور و عدم قطعیت، مسئله طراحی شبکه ای به موضوعی مورد توجه برای مدیران و سیاستگزاران تبدیل شده است. در این مقاله ابتدا تعریف جامعی از ساختار شبکهای و دلایل ظهور آن به عنوان ساختاری جدید در تعاملات درون و میان سازمانی ارائه شده و ضمن مرور بر نظریات شبکه ای شدن سازمانها از منظر نظری و تجربی و چگونگی ایجاد آن، دلایل استفاده از ساختار شبکه ای در مدیریت پژوهش و همچنین مزایای آن بیان گردیده است.

کلیدواژه ها:

ساختار شبکه ای ، شبکه ی تحقیقات ، شبکه سازی