آلودگی هوا و سلامت اجتماعی؛ تلاشی برای افزایش تاب آوری اجتماعی در برابر تغییرات اقلیمی و آلودگی هوا

رشد شهرها، صنعتی شدن و مصرف بی‏رویه‏ی سوخت‏های فسیلی در دو قرن اخیر برای بشر چندان ارزان تمام نشد، یکی از اثرات نامطلوب ناشی از این تحولات، تشدید تغییرات اقلیمی و دیگری شکل‏گیری پدیده‏ای به نام آلودگی هوا بوده است. اثرات و پیامدهای ناشی از تغییرات اقلیمی و آلودگی هوا نتنها سلامت جسمی و روانی افراد را تحت تاثیر قرار می‏دهد؛ بلکه با تهدید سلامت افراد به عنوان سرمایه‏های اجتماعی یک جامعه و کاهش سلامت اجتماعی خسارات شدیدی را به ساختار اجتماعی و اقتصادی آن جامعه وارد می‏نماید. بنابراین مطالعه‏ی حاضر در راستای افزایش سلامت جامعه، افزایش تاب‏آوری اجتماعی و حفظ سرمایه‏های اجتماعی، به روش توصیفی – تحلیلی و از طریق بررسی اسناد، ابتدا تاثیر تغییرات اقلیمی بر سلامت جسمی و روانی افراد و ارتباط میان این دو پدیده (تغییرات اقلیمی و آلودگی هوا) و سلامت جامعه را بررسی و سپس ارتباط میان تاب‏آوری اجتماعی و سلامت افراد و جامعه را در جهت کاهش اثرات نامطلوب تغییرات اقلیمی به ویژه آلودگی هوا، تحلیل کرده است. نتایج نشان می‏دهد در صورتی که افراد و جوامع در برابر تهدیدات ناشی از تغییرات اقلیمی به ویژه آلودگی هوا مقاوم نشوند و توانایی کاهش و کنترل پیامدهای منفی ناشی از آن‏ را نداشته باشند، بدون شک علاوه بر سلامت جسمی و روانی با مشکلات و معضلات پیچیده‏ی اجتماعی و اقتصادی در آینده‏ی خود روبه‏رو خواهند شد. همچنین ارتباط میان سلامت اجتماعی و تاب‏آوری اجتماعی یک رابطه دوسویه است لذا در صورت از بین رفتن سلامت جامعه و کاهش تاب آوری اجتماعی، جامعه توانایی مقابله با سایر بحران‏ها (طبیعی و انسانی) را نخواهد داشت.