بررسی تاثیر قارچ شبه میکوریزی Piriformospora indica بر افزایش رشد و زیست توده گیاه جو تحت تنش خشکی و شوری

پیدایش و توسعه بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک، رهیافت های جدیدی در رشته های گوناگون علوم زیستی فراهم نموده است. بیوتکنولوژی خاک نیز با هدف استفاده از پتانسیل ارگانیسم های مفید خاکزی به منظور تولید حداکثر محصول، افزایش کیفیت تولیدات کشاورزی و همچنین توجه به بهبود کیفیت خاک و ایمنی محیط زیست جهت دستیابی به سیستم کشاورزی پایدار در حال توسعه است. از بین گروه های مختلف میکروبی خاک، باکتری های تثبیت کننده نیتروژن (دی آزوتروف ها)، میکروارگانیسم های حل کننده فسفات های نامحلول، باکتری های ریزوسفری محرک رشد گیاه و قارچ های میکوریزی از اجزای اصلی و مهم سیستم پایدار خاک- میکروب- گیاه به شمار می آیند. قارچ شبه میکوریزی Piriformospora indica توانایی تحریک رشد و افزایش مقاومت گیاهان میزبان را به تنش های زیستی و غیرزیستی را دارد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر این قارچ بر رشد و عملکرد گیاه جو تحت تنش شوری و خشکی می باشد. بدین منظور، گیاهچه ها با قارچ تلقیح شده و 14 روز بعد از تلقیح، سه سطح تنش خشکی F.C. ،F.C. 50% و F.C. 25% و سه سطح تنش شوری (نرمال، 100 و 300 میلی مولار کلرید سدیم) در آنها القا شد. 28 روز بعد از تلقیح، پارامترهای موثر در رشد و افزایش زیست توده مانند وزن خشک و وزن تر ساقه و همچنین وزن خشک ریشه گیاهان تلقیح شده اندازه گیری و با گیاهان شاهد مقایسه شد. نتایج این پژوهش نشان داد که قارچ P. indica باعث افزایش رشد و مقاومت گیاهان جو به تنش خشکی و شوری می گردد.

کلیدواژه ها:

تنش های غیر زیستی ، اندوفیت P. Indica ، زیست توده