کشف و بررسی ریشه شناسانه ی اهریمن پرستی در یک آیین باستانی لارستانی

ایران به لحاظ تلاقی فرهنگ های رنگارنگ سرزمین آیین ها و سنت های کهن است. فرهنگ و تمدن ایران زمین با وجود همه ی کشف ها و کاوش ها هنوز به طور کامل رخ ننموده است. بشر در گذر تمدن از سه عصر جادو، دین و علم گذشته است. جستار حاضر به بررسی ریشه شناسانه ی اهریمن پرستی در یک آیین کهن از ده ها آیین باستانی بخشی از خطه پهناور جنوبی ایران(لارستان) می پردازد. نیرومندترین عنصر تاثیرگذار بر باورهای انسان باستانی جادو است. شاید بتوان جادو را نخستین کوشش بشر در برخورد با پدیده های طبیعی نامید. جادو زمانی پدیدار گشت که بشر خود آستین بالا زد و برای زدودن دشواری های پیرامون خود به تکاپو افتاد و ناتوانی های خود را با نیروهای فرا انسانی و گاه فرازمینی در میان نهاد. کوشید که نیروهای فرازمینی را که به زعم او گرداننده جهانند را ترغیب یا وادارکند تا جریان طبیعی حوادث را، آنگاه، که به زیان اوست به سود خودبرگرداند. گرچه در این گذرگاه گاه دچار برداشت های نادرستی گردید که قرنها و هزاره ها در بند آن ماند. در باور انسان نخستین (ایرانیان) نیروهای تاثیرگزار بر طبیعت به دو گروه و دسته تقسیم می شدند. گروه نخست برهم ریزنده و نیروهای منفی و تاریک بودند که منشا آن را اهریمن می دانستند و گروه دوم دهنده ی نعمت و آسایش و نیروهای مثبت و روشن بودند که منشا آن را اهورامزدا می دانستند. با توجه به در دسترس نبودن منابع متعدد معتبر گمان می رود که اندیشه ی دوگانه پرستی در نزد ایرانیان باستان ریشه در آیین زروان داشته باشد. مغان می گویند قبل از اینکه زمین و آسمان و هستی به وجود بیاید زروان هزاران سال نیایش و قربانی کرد که دارای پسری شود که او را اورمزد بنامد اما اورمزد و اهریمن در زهدان وی به وجود آمدند. زروان که آگاهی یافت عهد کرد که به هرکدام زودتر به دنیا آمدند پادشاهی هزاره نخست جهان را بدهد. اهریمن بدبو وتاریک زودتر از زهدان زروان بیرون آمد و تسلط جهان را در دست گرفت. بدینسان انسانها برای خشنود نگاه داشتن اهریمن و در امان ماندن از شر او برای او نذورات داده و قربانی میکردند.