بررسی توانمندی مدل تجربی ویبول (Weibull) در پیش بینی عملکرد پیاز زعفران در شرایط تنش شوری

کمبود و شوری آب آبیاری دو محدودیت اصلی هستند که روی تولید زعفران (Crocus sativus) در مناطق خشک و نیمه خشک تاثیر منفی دارند. افزایش روزافزون محصولات کشاورزی و افزایش فشار بر منابع آب و خاک از یک سو ومشکلات دستیابی به داده های میدانی از سوی دیگر، ضرورت استفاده از مدلهای مناسب برای پیش بینی عملکرد محصولاتکشاورزی را نمایان می سازد. تاکنون رشد و نمو بسیاری از گیاهان زراعی رایج مورد مدلسازی قرار گرفته است ولی گیاهزعفران در این مسیر کمتر مورد توجه بوده و لازم است تا این جنبه تحقیقاتی نیز در ارتباط با این گیاه ارزشمند مورد توجهقرار گیرد. دراین پژوهش برای کمی کردن اثر شوری آب آبیاری بر عملکرد پیاز زعفران مدل تجربی ویبول استفاده گردید وتوانمندی این مدل مورد بررسی قرار گرفت. بررسی کارایی نسبی مدل براساس آماره های خطای بیشینه، ریشه میانگینمربعات خطا، ضریب تبیین؛ کارایی مدل و ضریب خطای تجمعی نشان داد که این مدل توانمندی نسبتا قابل قبولی در پیشبینی عملکرد پیاز زعفران در شرایط تنش شوری داشته است.

کلیدواژه ها:

تنش شوری ، زعفران ، عملکرد نسبی ، مدل تجربی ویبول