تعیین توزیع فراوانی کارسینوم سلول سنگفرشی سر و گردن در شهر بیرجند در طی سال های 1378 تا 1396 بر حسب سن و جنس و محل درگیری

سابقه و هدف: کارسینوم سلول سنگفرشی شایع ترین سرطان دهان است و پیش آگهی آن به علت تشخیص دیر هنگام و گوناکونی در تظاهرات آن ضعیف می باشد و جز ده علت عمده مرگ و میر می باشد. شرایط محیطی و اقلیمی در سرطان ها نقش دارند به همین دلیل ضرورت انجام مطالعات اپیدمیولوژیک احساس می شود.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی بر روی 111 بیمار مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی سر و گردن صورت گرفت. اطلاعات فردی و هیستوپاتولوژیک مورد نیاز از پرونده بیماران استخراج گردید. داده ها پس از جمع آوری کدگذاری و در نرم افزار SPSS واردشد و ضمن ارائه آمار توصیفی به وسیله آزمون آماری Chi-squre یک طرفه یا Fisher در سطح آلفا مساوی 0/05 آنالیز شد. یافته ها: در این مطالعه میانگین سنی بیماران 60/5±12/9 سال به دست آمد و نسبت مرد به زن 2/08 بود. بیشترین محل درگیری ناحیه حنجره 63/1% و پس از آن زبان 8/1% بود. نتایج ارتباط معنی داری بین محل درگیری و سن نشان نداد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که کارسینوم سلول سنگفرشی سر و گردن طی سال های اخیر در بین مردان شیوع بیشتری داشته و بیشتر در سنین میانسالی بروز یافته است. بیشترین میزان درگیری در ناحیه سرو گردن حنجره بود.

کلیدواژه ها:

اپیدمیولوژی ، کارسینوم سلول سنگفرشی ، سر و گردن