ارزیابی تغییرات ابعاد ساژیتال راه هوایی در بیماران کلاس III اسکلتال در حال رشد به دنبال روش درمانی protraction maxillary

سابقه وهدف: بیماران دارای مال اکلوژن کلاس III با ویژگی های از قبیل نقص ماگزیلا، عقب بودند ماگزیلا ، رشد بیش از حد مندیبل و جلو بودن مندیبل شناخته می شوند. تغییرات ساختارهای کرانیوقاشیال حین انواع روش های درمانی مال اکلوژن کلاس III منجر به تغییراتی درابعاد راه هوایی می شود، روشن شدن دقیق این تغییرات می تواند در انتخاب و طرح ریزی درمان های ارتودنسی این مال اکولوژن مفید واقع شد. هدف ازمطالعه ی حاضر بررسی اثر درمان پروترکشن ماگزیلا بر ابعاد ساژیتال راه هوایی می باشد. موادو روش ها: در این مطالعه که از نوع مورد شاهدی بوده، گرافی سفالومتری لترال 15 نفر از بیماران کلاس III با میانگین سنی 8/8 که تحت درمان پروترکشن ماگزیلا قرار گرفته بودند، جمع آوری شد. تمامی این بیماران دارای ویتز کمتر از -2 و اوربایت end to end یا کراس بایت قدامی بوده و فاقد هر گونه آنومالی و سندرم مادرزادی بودند. سپس تمامی گرافی ها توسط نرم افزار Orthosurger X بررسی شدند و نتایج حاصل به وسیله تست آماری آنالیز شد. یافته ها: متغیرهای ویتز، اوربایت ANB,SNA بعد از درمان معنی دار شدند و به این ترتیب که میانگین تغییرات بعد از درمان نسبت به قبل افزایش داشت. همچنین متغیر مربوط به نازوفارنکس و حد فوقانی و تحتانی نازوفارنکس استخوانی و اوروفارنکس معنی دار شدند اما متغیر های مربوط به خطوط مرجع و تغییرات هایپوفارنکس معنی دار نشد.نتیجه گیری: در درمان پروترکشن ماگزیلا افزایش اندازه در نازوفارنکس، حد فوقانی و تحتانی نازوفارنکس استخوانی و اوروفارنکس مشاهده شد ولی تغییر معنی داری در تغییرات طول ساژیتال هایپوفارنکس مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

مال اکلوژن کلاس III ، آنگل ، حلق ، پروتروکشن ماگزیلا