تصویربرداری سه بعدی و پروتز متحرک پارسیل

سابقه وهدف: پروتزهای پارسیل یکی از درمان های رایج برای بی دندانی جزئی هستند. اگرچه ایمپلنت ها معمولا اولین طرح درمان هستند. اما در صورت تحلیل استخوانی وسیع، تمایل بیمار و مسائل مالی پروتزهای پارسیل همچنان یکی از گزینه های درمان هستند. فرایند مرسوم ساخت پروتزهای پارسیل فرایندی سخت، مستعد خطا، زمان بر و پرهزینه است. حدود 75% پروتزهای پارسیل هنگام تحویل تطابق لازم را ندارد. امروزه فناوری تصویربرداری سه بعدی به یکی از مهم ترین پیشرفت های اتفاق افتاده در زمینه دندانپزشکی تبدیل شده و این روش ساخت فریم ورک پروتز پارسیل استفاده می شود. هدف این مقاله مروری بر کاربردهای تصویربرداری سه بعدی در ساخت فریم ورک پروتزهای پارسیل است. مواد و روش ها: تحقیقی با استفاده از پایگاه های داده از قبیل Medline , PubMed , Google Scholar برای مقالاتی از سال 2010 تا 2018 انجام شد. کلمات کلیدی، Optical Impression, Digital, Removable Partial Denture, selective laser melting, 3D printing and metal framework بودند. این مقاله شامل خلاصه ای از یافته هایی از مطالعاتی است که استفاده از تصویربرداری سه بعدی در فریم ورک پروتزهای پارسیل را معرفی می کنند. یافت ها: تکنیک تصویربرداری سه بعدی یک روش دقیق برای ساخت پروتز پارسیل متحرک با تطابق مناسب است. فرآیند نسبتا ساده بوده و به اپراتور با تجربه نیاز ندارد. به علاوه در مصرف زمان و مواد صرفه جویی شده از لحاظ هزینه برابر با روش مرسوم است. نتیجه گیری: تکنیک تصویربرداری سه بعدی برای سات فریم ورک پروتز پارسیل در حال تبدیل شدن به یک تکنیک جایگزین موفق است.

کلیدواژه ها:

Optical Impression ، Digital ، Removable Partial Denture ، selective laser melting ، 3D printing and metal framework